СТРЭ'НЧЫЦЬ незак. Дагаджадь, наравідь. Яму стрэнчаць, як ліхой скуле. СТЫКА'ЦЦА незак. Толькі ў выразе: дома ні стыкаяцца — ніколі не бывав дома. СУ'ДАР м. Сударга, сутарга. Яму судар нагу пацьцягнуў. СУМСУДАЦЬ зак. Сумець, змагчы. Як гэта ты сумодаў так скора вярнуцца? Сумодаў зрабіць сам, біз настоўніка. СУТО'НІЦЦА зак. Змеркнудда. Як толькі сутоніцца, ужо зьбіраюцца на лавацца. СЫ'НЬНІ прым. Сынаў. Сыньні хлопчык усё лета быў у нас. СЬЦІ'БІЦЬ, СЬЦІ'БРЫЦЬ зак. Украсці, сцягнудь. Так спрытна сьцібіў кнішку, што ніхто i ні бачыў. «На»,— падаў той рог «Беларускай вёскі», што заўчасне з сельсавету сцібіў (Hi госдь ні гаспадар, 102).Нехта вядро каля студні сьцібрыў. СЬЦІХАТО'Ю прысл. У выразе: маўчыць сьціхатою — маўчыць прыціхшы. Маўчыць сьціхатоюf нікому ні слова ні сказоў. Потым, калі чужы ўвайшоў, маўчаць сціхатою, а як свой — вінаватага нанава пачынаюць шукаць (Hi госдь ні гаспадар, 132). Маўчыць Пётра сціхатою, усё роўна як i не ведае нічога (Там жа, 141). СЬЦІШКА' прысл. 1. Паціху, ледзь чутна. Сьцішка пазваў міне, давай прасіць, кап маўчоў. Сцішка на язык вытылінгуе сам сабе над нос нейкую гулъню (Hł госць ні гаспадар, 124). Людзі на двары павыходзілі — сьцішка пасьмейваюцца (Там жа, 166). 2. Непрыкметна для іншых, скрытна. Перш шэпты былі. Потым сцішка памацаў адзін, другі (Там жа, 137). ТАБАЛА' ж. Натоўп; гурт. Пайшлі яны туды цэлаю табалаю (Тахвілін швагер, 56). ТРАПЕТДЬ незак. Шалець ад страху, баяцца. Калі пісне мне каторая [пчала] над вухам, дык трапею: i рукамі i нагамі цераблюся (Hi госць ні гаспадар, 154). ТУРБА'ЦЫЯ эю. Турботы. Турбацыя тут невялікая, але працы шкода (Тахвілін швагер, 55). ТУРКА'Ч, ТУРЧА'К м. Цвыркун. У нас туркан завёўся. Турчакі ўжо пірасталі турчаць. ТЭ'УСЬЦЬ ж. Паўната, таўшчыня; таўстун, таўстуха. Цяўлоўская гадоў на пяць старой за свайго мужыка
Дадатковыя словы
стрэнчыць, стыкацца, сьцібрыць, сьцібіць, туркач, тэусьць
5 👁