Тэўсьць тая, тэўсьць! Што калода асінавая, збуцвеўшая ў полі (Hi госдь ні гаспадар, 195). УБАЁДАЦЬ зак. Здабыць; уходаць. Недзя ўбаёдаў зайца. УВАВУ'ЛІЦЬ зак. 1. Многа чаго-н. даць. Увавуліў мне цэлая вядро яблыкаў. 2. Даць чаго-н. крыху. Hy i ўвавуліў грошай — цэлы рубель. УВАЗНА'ЦЬ зак. Уведаць, даведацца. Mip народу праз гэта [сватаўство] ён увазнаў (Цеснаватая куртачка, 16). УВЫШКІ' прысл. Увысь. Воз не так ушыркі, як увышкі накладзен, за што i злаяў быў бацька Хвядоса (Hł госць ні гаспадар, 150). УГЛЭ'БАЦЬ зак. Ухапіць, узяць у свае рукі. Углэбаў усё дабро. Як углэбаў міне, чуць вырваўся. УЗАПЕФЦІСЯ зак. Абаперціся. Адзін-адным узапёрся Адась на еароты (Цеснаватая куртачка, 11). Стаяла яна пры самай хаце, узапёршыся на плот (Там жа, 16). УЗВАРО'Т м. Толькі ў выразе: другім узваротам — другім заходам, другі раз. УЗДУ'ХАВІНА ж. Месца пад грудзьмі, пад лыжачкай. Як доў пад уздухаеіну} дык i ногі задроў — уздухі заняло. УЗДУ'ХІ мн. 1. Toe, што i ўздухавіна. Hi бі толькі пад уздухі. 2. Дыхание. Яму i ўздухі заняло, як добра прабех. УЗЛО'КАТКІ мн. У выразах: на ўзлокаткі, на ўзлокатках — на локці, на локцях. Па сняданні прылеглі кас~ цы на ўзлокатках адпачыцъ, выбраўшы сабе сухі грудок * (Hi госць ні гаспадар, 126). Прачнуўся Савоста. Падняў галаву, на ўзлокаткі ўзапёрся (Нядоля Заблоцкіх, 263). УЗРЭ'З м. Bicyc, неслух. Узрэзы гэтыя ўсю хату за дзень піравернуць. УЗЬВЕ'С м. Тое, што i ўзрэз. Выгадавала ўзьвеса гэтага на сваю галаву. УЗЬДЗЯБУФЫЦЬ зак. 1. Абы-як надзець, усцягнуць адзенне. Устаў ды пайшоў пад студню мыцца з цэбра, сёе-тое ўздзябурыўшы на сябе (Hi госць ні гаспадар, 93). 3 лавы ўзяў картовы свой фрэнч, уздзябурыў на плечы (Там жа, 99). 2. Надзець што-н. завялікае ці цяжкое. Узьдзябурыў дзяцькаў кажух i ходзіць. УКВО'ЛЩЬ зак. 1. Прычыніць боль. Укволіў руку хлопцу. 2. Пакрыўдзіць, зачапіць. Гэта добра, што на польскага бога нарваўся ты. А, крый божа, каб ты рус
Дадатковыя словы
увавуліць, увазнаць, углэбаць, уздухавіна, узлокаткі, узьвес, укволщь
3 👁