Народнае слова (1976). А. Я. Баханькоў

КАШАРЬГЦЦА незак. 1. Доўга, з ахвотай купацца. Бачыш, як кашарыцца, з вады ні выцягняш. 2. Брысці па глыбокай гразі. Глядзі, як нехта кашарыцца каля Валеньціка. КАШЧАРЬГ мн. 1. Рэшткі каласоў у мякіне ці збожжы. Аграбі кашчары з жыта. 2. Абадраныя дудкі пер'я. Цэлая рэшата кашчароў c пер'я, што ўчора паскублі. КВІТА'РУСЬНІК м. Кніжачка бланкаў квітанцый, квітоў. Квітарусьнік кончыўся, зоўтра кеітанцыю дасьць. Узяў Бладзік ад сакратара самаробны квітаруснік, увесь злеплены сельсавецкаю пячаткаю, дзе трэба i дзе не трэба (Hi госць ні гаспадар, 168). K07IAT м. Доўгі кій з перакладзінай на адным канцы, якім заганяюць рыбу ў сетку ці нерат. Вазьмі колитам пагані c асакі рыбу. Ко латам пат карчом пабі — выйдзя, калі што ест. КО'МШКА ж. Лямпавае шкло. Вытры комінку трока: сусім чорная стала. Комінка еышчарбілася. КО'ТВА ж. Месца, дзе на вялікдзень качалі яйца. Там на ўзгорку ўжо было крыху стужала зямля. Зрабілі кот в у (Нядоля Заблоцкіх, 264). Самы апошні прыйшоў на котву Савоста Заблоччык (Там жа, 264). КРАМА'Ч м. Стары нож з адламаным канцом. 3 моху, з спрадвечнай глушы памагаў ён ім [баравікам] крамачом, крыху знізу падважыўшы, вылезці, убачыць большы, дальшы свет (Нядоля Заблоцкіх, 231). КУ'ДЗЯРКА ж. Невялікі лясок сярод поля, лугу ці балота. Каля Шыкатавіч была нівялікая кудзярка лесу— Астравок звалі... Па берагах канаў стаялі кудзеркі алешніку (Hi госць ні гаспадар, 97). КУЛЬША'К м. Сцягно, культа. Куды ты свой кулъшак суняш, німа ўжо месца, я сам адным кулыиаком сяджу. КУ'МІЛЬГАМ прысл. Кулём, стрымгалоў. I кот кумільгам шмыгнуў са стала (Hi госць ні гаспадар, 93). КУ'ПЛША н. 1. Пакупка, купля, куплеиае. У сё купліва ў мяшок злажыла. 2. Куплянне. Адлажыў купліва на другі раз (Цеснаватая куртачка, 21). КУРДАВА'ЛАК м. Цурбан, цурбалак. Пазалетась былі клён за паграбцом спусцілі. Знайшоў ад яго некалькі курдавалкаў (Hi госць ні гаспадар, 152). КУ'ЦАЦЬ незак., ПАКУ'ЦАЦЬ зак. Пэцкаць. Hi куцай рукі — зарас есьці будзям. Дзе ты чаравікі паку