рыліся, ды i ці раз, a назаўтрае забываліся i злагадна жылі (Hi госць ні гаспадар, 132). ЗЛЬГХТАЦЦА зак. Злыгацца, знюхацца. Злыхтаўся з гэтай хеўраю — ціпер дома мала бывая. ЗМАЛГЦЦА зак. Сабрацца сказаць ці зрабіць што-н., адказаць на пытанне. Пакуль ты змолісься, дык я дома буду. Яшчэ не змоліцца Клемка адказаць, куды ён: у першазімцы ці ў першае гэты год сесці думае, а ўжо настаўнік вітацца ў яго просіць: «Дай сюды правую!» (Нядоля Заблоцкіх, 243). ЗМЬГСЛЫ прым. Кемлівы, разважлівы. I не будзе на іх маракаваць змыслы чалавек (Нядоля Заблоцкіх, 226). ЗНАКАМГТЫ прым. Добра дасведчаны, знаток. Старшыня знакаміты па гэтай частцы чалавек (Hi госць ні гаспадар, 171). ЗО'УШЫЦА ж. 1. Напасць, недамаганне, хвароба. Назаўтра нейкая заўшыца як убілася ў кацяняты, як узяло іх гнуць, курчыць — як на жывот... (Тахвілін швагер, 57). 2. Жартаўлівае пажаданне з няпэўным значэннем. Хай цібе зоўшыца, хай цібе — насьмяшыў. «Каб на вас зоўшыца з вашаю работаю!» — бубніў ён, у хату прыйшоўшы (Нядоля Заблоцкіх, 275). ЗЬДЗЮ'ЖЫЦЬ зак. Моцна выцяць чым-н. цяжкім. Як зьдзюжыў чаранком лапаткі, дык [свіння] i села на заднія ногі. ЗЬНІЛЮБГЦЬ зак. Перастаць любіць, зненавідзець. Зьнілюбіла яна яго — ні на вочы. Зьнілюбіў ён i гаспадар ку, i сям'ю, i ўсіх на сьвеце. КАЛАШНЯ' ж. Вузкі закутак у гумне, адгароджаны ўздоўж падоўжнай сцяны. Мякіну ў калашню піранесьлі. Да часу падаткнуў кніжкі пад страху ў калашню (Hi госдь ні гаспадар, 141). КАПСУТА ж. Дзіцячае ці жаночае верхние адзенне накшталт паліто. Пашыла хлопцам капоты с корту на ваця. На капоту i на штаны набрала чортавай кожы. Палажыў пад лаваю лапаць на лапці, як падушку. А пры іх разаслаў сваю шарачковую капоту. На капоце лёг (Іллюк-даследчык, 45). КАРАФВНКА ж. Графін. Карафінку пабілі, як госъці былі. Біс карафінкі як біз рук. Так мы памаленьку i асушылі з карафінкі кварты паўтары на двух (Hi госдь ні гаспадар, 134). 3. Зак. Ы
Дадатковыя словы
зоушыца, зьдзюжыць, сямю
3 👁