ГА'ІЦЦА незак. Затрымлівацца, заседжвацца, бавіцца. Не гайса, доўго не будзь там. Цераблічы. ГАИ м. 1. Зараснік, драбналессе па нізкіх месцах. У гаю крушнік, лоза, мелкое дзерево, уже тые гае звелі. Дераблічы. Як пройдуць дожджыкі у мае, постануць стожкі у гае [прымаўка]. Там жа. 2. Густое лустазелле. Доўго не полола картоплі, во дзе гай шумгць! Мочуль. ГАЙДА'Й м. Табуншчык. Гайдай товар гоняў у Городок, наймалі. Цераблічы. Наймаўся i я ў гайдаё. Сямігосцічы. ГАЙДАШ м. Табуншчык. ГАЙДУ'К м. Танец, падобны на казачок. ГАЙТА'ЦЬ незак. Гойдаць, калыхаць. ГАЛАГО'Н м. Балабон на шыі ў скаціны (каровы, каня) у час паствы. Галагон плоскі, доўговаты, з бляхі. Сямігосцічы. ГАЛА'ЙДА м i ж. Непаседа. От уже галайда, бежыць. як конь! Дварэц. Ганьба на чоловека була галайда, шчо проворны вельмі. Цераблічы. Гарлапан. ГАЛА'ЙКА ж. Балбатуха. Тая Аўдзюшка меле, як галайка. Пагост. ГАЛА'КАЦЬ незак. Крычаць, тучна гаварыць. Годзі галакаў, надодзёў, дай спацъ. Кароцічы. ГА'ЛАС м. Вялікі шум, крык. Невялікі шчупачок. 1 ГАЛЕН м. Стужка, нашытая на епадніцу кругом. Галёны сініе, красные, белые. Бярэжцы. ГАЛІНА' ж. 1. Вялікая прагаліна; запусцелае месца. 2. Ужываецца, калі гавораць аб адсутнасці блізкіх, родных. Така галіна у мене, шо нема ні ў кого! Аздамічы. ГА'ЛЩА ж. Галка (птушка). Гал'щы — то тые чорные пташкі, илчо коміны закладаюцъ. Цераблічы. ГА'ЛНО прысл. Прасторна, чыста, адкрыта. Там заедзі будзе мало, бо гално, людзі лес звелі. Цераблічы. ГА7ІНЫ прым. Адкрыты, чысты, бязлесы. Галнэ бо лото. Бярэжцы. ГА'ЛСУ н. Р. гала. Гала. Мне далі сенокосу у гушчы, а ей у галі. Бярэжцы. Вубраўса на гало i зразу посвежело. Аздамічы. ГАЛЯ'ЦЬ незак. Гойсаць. Бугай галяў по картоплях. Цераблічы. Вон [сабака] бы так за коровамi i галяўі Мачуль. ГАМСУЛКА ж. Самаробная соска з хлеба. Нажуй хлеба i дай гамолку дзіцяці, нехай ссе. Бярэжцы
Дадатковыя словы
гайдук, гайтаць, галакаць, галас, галсу, галща, галщы, галяць, гаіцца
4 👁