А. П. Цыхун, Г. 4. Цыхун СА СПЕЦЫЯЛЬНАЙ ЛЕКСІКІ ГРОДЗЕНШЧЫНЫ Разам з агульнаўжывальнымі i агульнавядомымі словам! лексікон кожи ай гаворкі ўключае пэўную колькасііь лексем, якія маюць звужаную сферу ўжывання, бо адносяцца да тых бакоў традыцыйнай народи ай культуры, якія фарміраваліся,пры ўдзеле абмежаваных труп насельніцтва. Гэтыя абмежаванні могуць медь больш або менш акрэслены хараіктар. Адно з найбольш старажытных абмежаванняў адлюстроўвае дыферэнцыяцыю дыялектнай лексікі ў залежнасді ад таго, з якой сфер ай традыцыйнага побыту — нераважна «мужчынскіх» ці «жаночых» заняткаў — звязан той або іншы тэрмін. Як паказаў А. Крывіцкі, межы такой спедыялізадыі не заўсёды выразныя х. Больш ярка выражаны спецыяльны характар мае лексіка, што функцыяніруе ў вузкіх прафесіянальных калектывах, занятых пастаянна або сезонна вытворчасцю рэчаў хатняга ўжытку ці адыходным промыслам. У сувязі з тым, што спецыяльная лексіка знаходзіцца на перыферыі ўсяіго народи ага слоўніка, яна паказвае большую схільнасць да страты найменш устойлівых элементаў. Таму заўсёды актуальнай задачай застаецца фіксадыя i вывучэнне гэтай часткі народнага лексіікона. Ніжэй падаюдца матэрыялы па сіпецыяльнай тэрміналогіі, сабраныя для складання дыялектнага слоўніка Гродзеншчыны (пераважна Гродзенскаіга раёна). У іх адлюстраваны некаторыя тэрміны цяслярства, бандарства, сталярнай, шавецкай i краведкай справы, пдытагонства, рымарства, гадоўлі коней, здабычы торфу, вытворчасці пасуды i цэглы, смалакурэння i інш. 1 А. А. К р ы в i ц к i. Тыпы i ўжыванне назваў рыбы ў адной гаворцы Палесся.— Беларускае i славянскае мовазнаўства. Мінск, 1972, стар
8 👁