Народнае слова (1976). А. Я. Баханькоў

 ◀  / 361  ▶ 
ў значнай ступені архаічнасцю, бо лесасплаў у тым выглядзе, у якім ён існаваў да рэвалюцыі, не захаваўся. АМЬГЦІНА ж. Bip. Амыціны на Дзьвіне напроціў ма~ газіна былі. БАГО'Р м. Бусак. Патцягаваюць баграмі лес i вяжуць яго ў лавы. БАСЬЦГ незак. Зарываць саху ў зямлю. Саху бадуць у землю, яе за снасьць прывязаваюць i ганок астанаўліваецца. БІЧСУУКА ж. Прывязь, звітая з чатырох дубцоў (клібін) для звязвання дроў у пучкі. Як дровы вяжуць, жэрць — пат ніс, катаюць дровы, зноў жэрць наверх — i звязаваюць Оічоўкай. БОН м. Ланцуг звязаных паміж сабой бярвён, пры дапамозе якога затрымліваецца лес пры молевым лесасплаве. Цяпер вяжуць боны з чатырох брявён, ходзяць з багром кругом глейні, удобна так. БУ'ТКА ж. Шалаш на плыце. Саломенныя буткі на ганках робяць так: дзелаюць дугі высокія, патом прыбхваюць жэрдзінкі, накрываюцъ саломай перва, а па саломе — яловай карой. Увярху — дзёрка ёсьць. ВЯРХУ'ШКА ж. Верхавіна. Вярхушкі ўперадзе, ззаду камлі — так візаўся лес. ВЯСЛО' н. Прылада для кіравання плытом у выглядзе абчасанага бервяна, якая прымацоўваецца наперадзе i ззаду плыта. Вясло з 'тонкага бряўна, ім кіруюць ганкамі. ГАЛО'УКА ж. Града камення ў рацэ, паверсе якой бурліць i пеніцца вада. Даплываем да Рублянскай галоДкі, ён як закрычыць: «Бей управа! Бей улева!» ГАНКО'УШЧЫК м. Плытагон. Той, хто ганяў ганкі, — ганкоўшчык. ГАНО'К м. Плыт, які складаецца з некалькіх звенняў (глейняў, або лаваў). Штук шэсъць лаў у места звязваецца — i ганок. ГАРНО' я. Месца для вогнішча на плыце. ГЛЕ'ЙНЯ ж. Плыт або звяно плыта на даўжыню аднаго бервяна. Глейня — ад дваццаці да трыццаці брёўнаў, шырыня глейні пятнаццаць метраў. ГЛЕНЬ ж. Тое, што i гнейня. Там, дзе цячэньня сільнае, скала, як вадапады ўсё роўна, местам пад ваду глень ляціць
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

багор, бутка, вярхушка, галоука, ганкоушчык
5 👁
 ◀  / 361  ▶