БУЛЁН м. Булён; відавыя назвы залежаць ад лрыправы. Булён с салам. Булён з грыбамі. Бялёнъи булён — бульбяны малочны суп. БУ'ЛКА ж. 1. Буханка хлеба. 2. Белы, пшанічны хлеб. Есь булку з маслам. БУ'ЛЬБА ж. Страна з караняплодаў аднайменнай расліны; відавыя назвы залежаць ад спосабу прыгатавання. Бульба с сольлю — чышчаная бульба, якая соліцца пры варцы. Пячоная бульба — нячышчаная бульба, якая пячэцца ў прысаку, або чышчаная цэлая, спечаная на скаварадзе. Таўчоная бульба — тое, што i бульбіная каша. Бульба ў мундзірах — нячышчаная бульба, звараная без солі. БУРАКУ мн. Жыдкая страва з дробна нарэзаных свежых ці заквашаных караняплодаў аднайменнай расліны. Зварыла буракоў на сыраваццы, дък усе добра елі. ВАДНЕ'ЦЬ незак., АТВАДНЕЦЬ зак. Доўга прастаяўшы, пачаць выдзяляць з сябе ©аду (пра страву). Учарашнія каша начала ваднець. ВАРО'НКА ж. Колькасць ежы, стравы, якая зварваецца за адзін раз. Круп засталося, можа, на адну варонку. ВА'РЫВА н. Тое, што i бацьвіньня. Вясной i варыва са здорам смашна. ВАРЫ'ШКА ж. Тое, што i варонка. Грыбоў варышкі на дзьве назьбіраў i хваціць. ВІЧА'НІК м. Блін або піроіг з вікавай мукі. У вайну як ні было чаго есьці, дък віку у жорнах малолі i пяклі вічанікі. ВУРЫ'ЦЬ незак. Апетытна есці, гучна сёрбаючы. Як толькі прысеў за стол, так i пачаў вурыць капусту. ВЫТЛАКТАЦЬ зак. Прагна выпіць усё да дна. Прышоў з лазьні, дък выглактаў цэлы стаўбун сыраваткі. ВЫ'ЛАКАЦЬ зак. Toe, што i выглактаць. ВЫТА'ХНУЦЦА зак. Перастапь пахнуць, страціць вастрыню свайго смаку i паху. Хрэн за нядзелю саўсім вытахся. Гарчыца вытахлася. ВЫ'ЧХАЦЦА зак. Toe, што i вытахнуцца. Гарчыца вычхалася. ВЭ'ДЗГАЦЦА незак. Неахвотна есці, перабіраючы, перамешваючы лыжкай страву. Еш, ня вэдзгайся. ВЯРШЫ'НКІ мн. Смятанка. Сьмітаны ні было, дък заправіла агуркі вяршынкамі