шушкъвъюся — баюся так въхадзщь у лёгънькый адзежы. АПХУ'ХТЪВЪЦЬ незак., АПХУ'ХТЪЦЬ зак. Ухутваць. Апхухтъвый добра яблънкх, кап ні заіц, ні марос ні дъстау. Апхухтый старую нъ вазе, кап цёпла ей там було. АПЦО'П м. Наганяй. Я свайму ўчора тожа дъла апцоб зъ гарэлку. АПЧАРСТВЕ'ЦЬ зак. Абсохнуць; увабраць у сябе вільгаць (пра глебу). Апчарствеіць нъ дварэ, тады пойдзіш у чърав1чкъх, а цяпер сядзі ў хаці. АПША'СТЪЦЬ зак. 1. Абабегаць. За дзень ръбяты паусьвету апшастъюцъ. 2. Абшукаць. Апшастуў i нідзе ні нашоу гэнъг ботуў. АПШУ'ШКЪВЪЦЦА незак., АПШУ'ШКЪЦЦА зак. Ухутвацца. Куды ты так апшушкъвъ1сься, ні халоднъ ш нъ дварз. Ты так апшушкуўся, што табе ніякі скалюк ні страшна. АПШУШКЪВЪЦЬ незак., АПШУ'ШКЪЦЬ зак. Ухутваць. Толькі апшушкъвый цябе ды апкручъвый, а съма i пъвярнуцца ня можыш. Апшушкый гэту дзяўчынку, хай ей цёпла будзіць. АПШЧЪКЯТУФЪЦЬ зак. Абтынкаваць. Хадзі апшчъкятур мне, Сьціпан, пліту. АПШЧЭ'ПЛШЪЦЦА незак., АПШЧАШ'ЦЦА зак. Абнімацца. Глядзіці, яг браты п'яны апшчэпл1въюцца. Во пыдналісі — апшчапілісі й ходзюць так. АПШЧЭ'ПЛШЪЦЬ незак., АПШЧАПГЦЬ зак. Абнімаць, абхопліваць. Апшчэплівый мяне крэпінька за шыю, пънясу цябе дзяды-бады. Апшчапіў малый мамку за шыю i жалеіць так. АСТА'Ш м. 1. Вялікі нязграбны бот. У ссунь гэны асташы ды хадзі къля ўглоў. 2. Рухавы, хуткі чалавек. Іна носіцца ішчэ добра, астаж гэтът, i салома ей нада, i ўсё ей нада. АСТАШО'НЫ [Й] прым. Звар'яцелы. Чаго ты лётъіш, як асташоны. АТВАДНЕ'ЛЬЦИ] прым. Вадзяністы. Як ты пішыш, тваё чарніла сусём атваднелъя нейкъя, я ім ні магу niсаць. АТВАДНЕЧІЬ зак. Адвадзянець. Чарніла було замёршшы, а цяпер атваднела
Дадатковыя словы
апхухтъвъць, апхухтъць, апцоп, апчарствець, апшастъць, апшушкъвъцца, апшушкъцца, апшушкъць, апшчашцца, апшчэплшъцца, апшчэплшъць, атваднельци, зваряцелы, пяны
2 👁