Народнае слова (1976). А. Я. Баханькоў

 ◀  / 361  ▶ 
АКрУТНІ' мн. Вяроўкі ці лазіны для мацавання aглабель да саней. Даўыей акрутнямі пръчэпл1въл1с1 аглоблі дъ саней, a цяпер другі абъчай: крукі пръдумъл1. АКРЭ'ЙБІЦЬ зак. Паздаравець, акрыяць. Мой стары трошку акрэйбюў, я ўжо й рада, ходзь будзіць ісь кім ухаці пъдудукъць. АКСЬГЛЬ, АКСЬГЛЯ еыкл. Вокрык, якім адганяюдь цялят. АКСКУЛЬ, АКСКУЛЯ выкл. Вокрык, якім адганяюць жарабят. АКЪЛША'ЦЬ незак. 1. Здыхаць. Акьлівай, здъхай — i ні пъдыйду бліска! 2. Доўга i часта дзе-н. бываць, прападаць. / акьліваіць тамъка ў іх кажън дзень, a дамоў i ня рупіцца. АЛЬВА'С м. Альяс. Алъвасъм прькладзі дъ ранкі. АЛЭ'БЪР м., АЛЯ'РМА ж. Гармідар, крык. Што там зъ алэбър у іх у хаці стаіць? Нашто мне, кап алярму ў хаці справілі. АМАЛЕ'ЦЬ зак. Здзяцінець. Што ты амалеў, такоя робідзь будзіш. АНАДО'ІНЬ, АНЪДА'СЬ, АНЭТДЪСЬ прысл. Haдоечы. АППО'ТЪРЪЦЬ зак. Зразумець. Яго дужа цяшка аппотърьцьt усё нешта атрэчнъя ў яго. АПСКУМА'ЦІЦЬ зак. Аскубці, абарваць. Апскумацілі кунпяк, адна костка вісіць. АПСТРУ'ШКЪЦЬ зак. Абстругаць. Ну, апструшкый ты яму гэтът тёчък. АПСТРЪКА'ЦЬ зак. Апячы крапівой. Нагу апстръкала жъгучкый, пячэцъ, ні магу. ' АПСТРЫ'КЪЦЬ зак. Абрэзаць, абстрыгчы (нажнінамі). Апстрыкый гэты ніткі вазьмі. АПСЬМІ'ШЛІВЫ [й], АПСЬМІ'ШНЫ [й] прым. Які смяецца з іншых, абсмейвае іншых. Ай, я яе дужа ні люблю — апсьмшшвъя тъкая. Апсьмішны такі, усіх апсъмяецъ. АПХА'ЩЬ зак. Прывесці ў парадак, абчысціць. Хату во над а алхаіць — i гола, i гразна. АПХАХУ'ЛЩЬ зак. Прывесці ў парадак, давесці да толку. Ты ходзь ба вокны апхахуліла свае. АПХУ'ХТЪВЪЦЦА незак., АПХУ'ХТЪЦЦА зак. Ухутвацца. Во дзядуля апхухтуўся, выйлакі ўсьпялюў, яму й цёпла. Пръстудзыъся, дък во апхухтъвъюся, ап
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

акрэйбіць, акълшаць, альвас, алярма, амалець, анадоінь, анъдась, аппотъръць, апскумаціць, апструшкъць, апстръкаць, апстрыкъць, апсьмішлівы, апхахулщь, апхащь, апхухтъвъцца, апхухтъцца
2 👁
 ◀  / 361  ▶