ВУ'РВАЛКА ж. Цацка з костачкі i ніткі, якая пры пацягванні за канды ніткі круціцца i вуркоча. Мамачка, як дастаніш костачкі з квашыніны, зрабі мне вурвалку. ВУ'РЗНУЦЬ зак. Кінуць; адказаць злосна. Bypзнула рушнік яму ў твар. Маўчыць, a тады як вурзніць слова, хоць з хаты ўцякай. ВУРЫ'ЦЬ незак. Прагавіта i хутка есці з міскі. Выгаладаўся, капусту na поўніцы вурыць. ВЯ7РГАЦЬ, ВЯ'РКАЦЬ незак. Гаманіць (пра гаворку ці спрэчку людзей, якая чуецца здалёк, калі слоў не разабраць). Чуў, што дзеці еяргалі на дарозя, а што там рабілася, ня ведаю. Hi вяргай там, падыдзі бліжэй, бо ні чуваць нічога. ГАДЗГЦЬ незак. Дагаджаць. Сёлята дож гадзіць: тады йдзець, як ён моцна патрэбен. Нявестка свякроўцы мусіла гадзіць. ГАРКАЯ'ЦЬ ж. Гаркота, горыч. Далі мне зелля, такая гаркаяць, што аж страсаіць, як уздумаю піць. ГГП толькі мн., абразл. Ногі. Адчапіся, ато як дам, дык i гігі задзярэш! ГІРДО'СІЦЬ незак. Невыразна гаварыць (найчасцей пра малых дзяцей). Што ён гірдосіць, пузыр гэты малы, толькі бабуля яго разбіраіць. ГЛУМ м. Насмешка. Кажы на глум—дурань бярэць на вум (прыказка). ГРЭ'ЗНІЦЬ незак. Гаварыць абы-што. Ат, боўдзіла дурно я, грэзніць нітведама што. ГУ'БА ж. 1. Рот. Якая пара ўжо, а я яшчэ i крышонкі ў губе ня меў. 2. Грыб на бярозе. Губу з попелам варылі, сушылі, трут рабілі да крэсіва. ГЭ'НАМ прысл. Там. Гэнам каля лесу даўней хутар быў. Гэтта бульба пасаджана, а гэнам — канюшына. ГЭ'НЫ займ. Той. Пастаў гэты кошык, ён зацяжкі, гэны вазьмі, na тваей сіля. ГЭНТА прысл. Тут. Едзь смела, гэтта лёд яшчэ мощны, а во гэнам ужо бераг пачнецца. ДЗЯ7ЛКА ж. Участак сенакосу, пасеваў. Буракі на тваей дзялца пырнікам зарасьлі, як ты іх i апратаіш. ДРАБНАСЛСУЙ м. Драўніна з тонкімі гадавымі слаямі. Падлога добрая з драбнаслою напілавалі дошчак. ДРУЖ А'К м. 1. Другі рой за лета з адной сям'і. Гэга рой дружак, сямейка слабая будзіць. 2. Перан
Дадатковыя словы
вурвалка, вурзнуць, вяркаць, губа, сямі
6 👁