вецкай улады выйшла шмат настаўнікаў, інжынераў, урачоў, аграномаў i іншых спецыялістаў вышэйшай кваліфікацыі, вядомых грамадскіх i ваенных дзеячаў, мастакоў, вучоных. Гаворка вёскі Танежыцы адносіцца да трупы цэнтральнабеларускіх. Лексіка яе знайшла адлюстраванне ў мове твораў Цішкі Гартнага, Кузьмы Чорпага, Міколы Лобана, Васіля Віткі i іпшых пісьменнікаў, што парадзіліся на Случчыне. У гэтай падборцы падаюцца, гіаводле вымаўлення сяльчан, некаторыя мясцовыя словы, якія не зарэгістраваны нарматыўнымі беларускімі слоўнікамі або маюць іншую параўнальна з аднакарэннымі літаратурнымі словам! марфемную структуру ці сістэму значэнняў. Калі ў лексіцы гаворкі ёсць амонімы, адзін з якіх зарэгістраваны нарматыўнымі слоўнікамі, то тут падаецца толькі той, які адсутнічае ў вядомых лексікаграфічных даведніках. АБВО'ДНІЦА ж. Вяроўка, якой абкручваюць накладзенае на воз сена або салому, каб не растрасаліся пры перавозцы. Такою доўгаю абводніцаю можно i тры разы абысці воз. АБЛЕ'Щ Ь зак. Абшыць галіфэ леямі (гл. ЛЕІ). Трэбо аблеіць гальфэ, а то скоро пратруцца. АБРО'ЧНАЯ ТОРБА ж. 3 вераўчанай почапкай торба, у якую каню насыпаюць корм у дарогу. Покулъ накладацьмам воз, навесь каню аброчную торбу. АБРЫСКЛО'Е i АБРЫЗГЛО'Е прым. Крыху пракіслае (пра малако). Дай свежаго малака, гето ўжэ абрысклое. АДА'ЛЕ прысл. Потым, пасля, затым. Ён маўчаўмаўчаў, авале ек ускіпеў! АДВЕ7ДК1 мн. Наведванне парадзіхі ці хворага. Хадзем заўтрэ к Тэклі ў адведкі. АСЦА' ж. Пякотка з выдзяленнем сліны, Ек узела асца, дак дзевацца некуды. АСЕНЧУ'К м. Падсвінак, які нарадзіўся восенню. Асенчук нішто сабе выгледае. АТОўЫ НЫ мн. Свіны нутраны тлушч з кішак i страўніка. Покулъ я складвацьму м'ясо, аберы ты аточыны. АУЧЬКННІК м. Гарбар, які вырабляе аўчыны. Трэбо занесці аўчынніку авечыя шкуры, а то зваляюцца без пользы
Дадатковыя словы
аблещ, аброчная, абрызглое, адале, ато^ы, мясо
20 👁