ЛОЦ м. Костка пры гульні ў шашкі (IV), якая упала на зямлю выпуклым бокам. За лоц болыи выігрывалі грдшай. Караневічы. МАЛКА ж. Адзін з капітанаў дзвюх каманд, выбраны перад пачаткам дзялення на каманды. Згаварваюцца парамі, ідуць да маткі i пытаюцца: «Яблыко ці груша?» Гродна. М ЕФАЦЦА НА КШК. Тое, што i брацца за кТя. Будзям мёрацца на кіек, каму вадзіць. Луцкаўляны. МЕФАЦЬ ЛЁСЫ НА КІЙ. Гл. лёсы. МЭТА ж. Месца, прадмет, лінія ці іншы ўмоўны арыендір, да якога трэба дабегчы пры некаторых рухомых гульнях. Я перша была на мэці, бо мощно бегла. Гаркавічы. НАВАФКА ж. Адзін з прыёмаў кідання скручаным ландужком пры гульні ў шашкі (IV). Скруціш у жмёні ланцуждк i ў наварку кідаяш, каб болыи зощь. Караневічы. НАКЕДКА ж. Адзін з прыёмаў кідання скручаным ландужком пры гульні ў шашкі (IV7)- У нак'ьдку больш шашак зб'еш, як косткай. Рацічы. ПЕРАДАВЬЕ прым. Вядучы, за якога трымаюцца іншыя ўдзельнікі гульні ў каршуна (I). Перадавы пытая: «Наштб ямачку рыяш?» Свіслач. ПРЫБЕТЫ дзеепрым. Застуканы пры гульні ў хованкі (II). Прыбьты ўжэ i ўсё табё, як углёдзяў. Канюхі. ПСТРЬЕЦА ж. Адзін з прыёмаў кідання сцізорыка пры гульні ў ножык (IV), трымаючы пальцамі за канец астрыя. Давай пстрыцу кідай жывёй. Гродна. РАСКАВА'ЦЬ зак. Прыбегчы першым на «кон» пры гульні ў хованкі (II), сказаць «Раз, два, тры!» i назваць імёны раней застуканых, што дае ім права зноў прымадь удзел у гульні. Часамі адзін тулько застанёцца i ўсіх раскуё. Радічы. ТУ'ЛІЦЬ незак. Вадзіць пры гульні ў хдванкі (II), крыдь. Хто туліць будзя? Канюхі
Дадатковыя словы
збеш, збщь, накьдку, нбжык, раскаваць, скрўціш, тўлько, тўліць, ідўць
0 👁