еамыя цяжкія абавязкі. Давайця мёрацца за кіёк, каму вадзіць. Рагачы, Луцкаўляны. ГЛАВАФ м. Старшы, якога выбіралі перад гульнёй удзельнікі кожнай каманды ca свайго склада. Мінё заўседы главардм выбіралі, бо моцно бёгаў i далёко кідаў качдлку. Копанікі. ГНІЦЬ незак. Пра стан прайграўшых у заключнай формуле, якая гаварылася ў канцы гульні: «Гэтыя будуць здаравёць, а гэтыя будуць гніць». Гаркавічы. ГОСЦЬ м. Toe, што i зубар (IV); драўляны шпянёк, які забівалі ручкай ножыка ў зямлю. Госць— гэта што зубамі выцягваяш з зямль. Рацічы. ДЗЕД м. Адзін з прыёмаў кідання сцізорыка пры гульні ў ножык (IV) з далоні. Дзет сами лёхкі, з далоні сама добро кідаць. Каўбасіно. ДЬГРА ж. Костка пры гульні ў шашкі (IV), калі ўпадзе на зямлю бокам, у якім пракручана дзірка. Дыра — калі ўпадзё бокам з дзіркай, наймёньш выігры ваў тады. Караневічы. Ж ОХ м. Костка пры гульні ў шашкі (IV), якая ўпала на зямлю ўвагнутым бокам. За жох выігрывалі меныи грдшай, як за лоц. Караневічы. ЗАКАВА'ЦЬ зак. Застукаць; пры гульні ў хованкі (II), знайсці каго-небудзь з удзельнікаў гульні, дабегчы да «кону», застукаць рукой, сказаўшы, напрыклад: «Раз, два, тры!Выходзь, я цібё ўжэ закаеаў». Рацічы. ЗДАРАВЕ'ЦЬ незак. Пра стан выйграўшых у заключнай формуле, якая гаварылася ў канцы гульні: Гэтыя будуць здаравёць, а гэтыя будуцъ гніць. Еаркавічы. КАНА'ЦДА незак. Тое, што i брацца за кія. Давай канацца, каму будзя крыць. Канюхі. КОЛ м. Тое, што i госць. Кбжны б'ё па тры разы, заб'юць кол, а ты даставай. Гродна. КОН м. Галоўнае месца дзеяння на пляцоўцы, на якім стаяць удзельнікі гульні. 3 кона ні ззыдзяш, трэбо стаяць, пакуль б'юць мячык. Лаша. КРЫЦЬ незак. Вадзіць, выконваць самыя цяжкія абавязкі звычайна пры гульні ў хдванкі (II). Давайця вызначым, каму крыць. Скамарошкі. ЛЕСЫ мн. У выразе: лесы на кій мераць — тое, што I брацца за кія. Давайця лёсы на кій мёраць, каму шукаць. Пагараны
Дадатковыя словы
бюць, бўдзя, бўдуць, забюць, закаваць, здаравець, зўбар, камў, канацда, мбцно, пакўль, тры!выхбдзь, хбванкі
0 👁