ТУРЧА'ЦЬ незак. 1. Крыкнуць «тур-р-р» у вуха. 2. Звінець у вушах. Гаш галава ні свая ад гэтаго турчаня, усё турчыць i турчыць у вушах, ні праходзіць ніяк, як туркнуў ты мне, гіццаль. ТУ'ХЛЯЦЬ незак., непахв. Спаць, доўга ляжаць у пасцелі. Жарты табе, да палудня тухляя, ніяк, бедныf ні выспіцца. ТЫШ злучн. Таксама. Я тыш на кярмашы была, аля цябе ні бачылаУВАТА Ж. п авага. Mo якая ўвага есцяка ў чалавека, то паслухая нас, ні аткажа, рас уважаць будзя. УВЫШКЕ' прысл. Увысь, увышыню. Гэта хвайіна тонкая, але высокая, у вышке яе гоніць, а тая пры полі ўшырке расце. УДУШЬГЦЦА зак., асудж., перан. Знікнуць, прапасці, згінуць. Стары, а, стары! Дзе ты ўдушыўсё, што нідзе німашака цябе, ні чутно. УКВЯЛГЦЬ зак. Давесці да плачу. / хто гэто дзіця ўквяліў, што яно плача тудака? У'ЛЬГА ж. Аблягчэнне, льгота. Мне, старой, ніякае ўльгі німашака. У яе ніякае ўльгі ні было, таму i больш плаціла. УЛЯ' часц. Вось, вунь. Уля i дахаты ўжэ пара, а здэцца, адно што на кярмаш гэты прыехалі. УМІРА'ЦЬ незак. Паміраць. Прыдзя час уміраць, то ні аткупісся. УМЫЛІ'ЦЦА зак. Страціць. Пакуль збегаў na грошы, умыліўсё калейкі. УМЯРЦР зак. Памерці. Каб ні апяраца, мог бы ўмярці наш стары. УПАРСУЗІ прысл. Каля парога. Тут халадно, цягня з надворку, а ты сядзіш упарозі. Уставай, а то прастудзісся, седзячы. УПА'СЦІ зак. Накінуцца, напасці. Як упалі ў капусту чэрві, то ўсю чысто знішчылі, адныя качанэ стрычацъ. Жуке ўпалі ў картоплі. УРАДАВУ'Ю прысл. У шарэнгу, у рад, побач. I чаго вы пасталі ўрадавую, як салдаты тыя? Садзецяся i чакайця брыгадзіра. УТО'УПЩ ЦА зак. Змясціцца. Хоць i нідоўго дошч ліў, але як з вядра, назальны такі, што вада ні тоўпіцца ў рэццы, залівая аселіцу. УЦЯЦЕ'РЫ ЦЦА зак., экспр. Уставіць вочы. Мой ста
Дадатковыя словы
турчаць, тухляць, ульга, умыліцца, упасці, урадавую, утоупщ, уцяцеры
5 👁