Народная словатворчасць (1979). А. А. Крывіцкі, І. Я. Яшкін

 ◀  / 337  ▶ 
Графітны стрыжань алоўка. Я к гострыш карандашэ тыя, то сют-тут i выпадзя сэрцо. СЯДУ'НКА ж. Від фасолі, расце кустам, не ўецца. Даўней усе тычке цягалі на насолю, а цяперака сядунка, i ні трэба тых тычкоў. СЯМЯНКУК м. Кветканоснае сцябло цыбулі, капусты, буракоў. Німа буракоў, усе нагнало ў сямянюкеI цыбуля такая, адныя сямянюке. ТАУШЧА'ЦЬ незак. Таўсцець. Я к нанаходзіш цэлы дзень, так i таўшчая нага — нухня, ацякая. ТПРУСЬ-ТПРУСЬ! Выклічнік для падзывання каРоў. ТПРУ'СЬКА ж., ласк. Карова, цялушка. Ідзі да міне, тнруська мая! ТПРУ'ЦКІ! Выклічнік для адгону цялят. ТРАПА'ЦЬ незак., ненахвнеран. Ісці. Hi будзя ён табе транаць гэдулькі вёрст, сядзя на самахот i нрыедзя c тае Зэльвы. ТРУСЧЦЦА незак. Церушыцца. Недзя мяшок той дзіравы, што мякіна ўсю дарогу трусіцца. ТРУСІ'ЦЬ незак. 1. Сыпаць, церушыць. Нашто трусіць смецё на ганку, калі можно выбіць палавіке на дварэ. 2. Крапаць, церушыць. От, велъкаго дажджу ні будзя, хай сабе трусіць пакрысцы. 3. Пасыпаць (соллю, прыправамі). Хай трусщъ соль, мо ні дасаліла я гэтых яец. 1 ТРЫБУХЛЕЯЧ м. Трыбухаты чалавек. Яму i хадзіць цяшко. Ведама, трыбухлей такі, свету ні бачыць за трыбухом свайім. ТРЫБУХЛЕ'ЙІНА м. i ж., узмацн. Трыбухаты чалавек. / нашто ўжэ чалавеку гэдулькі пхаць у жывот. Трыбухлейіна гэты вобжыр некі. ТРЭ'ЙЦІ ліч. Трэці. Ужэ трэйці рас на грыбэ найшоў на дзень. ТУ'ДАКА нрысл. Тут. Скажы, хай сюды ідуць, тудака много грыбоў. ТУ'ЖЬІЦЦА незак. Напружвацца. Гэто каняня, бедно, тужыцца, тужыцца i з месца ні зрушыць воза. Яшчэ слабы ты, ні трэба тужыцца. ТУТ7ЧА ж. Тупаніна. Тунча кала гэтае нечы гаш ногі адбірая. ТУ'РКНУЦЬ зак. Крыкнуць «тур-р-р» у вуха. Я ні хочу, лепяй ты бацьку туркні ў вухо, хай турчыць яму
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

таушчаць, тпруська, тпруцкі, трапаць, тужьіцца, туркнуць
7 👁
 ◀  / 337  ▶