СПРЬГЧВАЦЬ незак. Модна звязваць з дапамогай спрыты (гл.). Hi буду спрычваць: тут нідалско, ні вылязуць калэ гэтыя з воза. ССАПЦІ'СЯ зак. Аддыхацца, адсапціся. Так ужэ спяшаўсё, што думаў дух выскачыць, ні ссапціся цяперака. СТАГА'Н м., рэдк. Насякомае макрыца. Я к сыро было ў хаці, то пад лаваю стаганоў тых процьліа была. СТАЕ'ЛНЫ прым. 1. Стаенны. Стаелны конь, таму i глаткі такі. 2. Цяжкі, які патрабуе вялікага напружання, доўгага стаяння. / ў нас стаелна ноч была ў том мліне, як крупу малолі: цалютку ноч ні спалі. СТАКАНА7 ж., рэдк. Клопат, турботы. Адна стакана ў нас на хутары з гэтымі яблыкамі: німашака дзе naдзець йіх, бо ніхто ні купляя. СТАКАНКЦЦА незак., рэдк. Клапаціцца, турбавацца. Некія ніўдалыя цяперака у нас парасята: есці ні ядуць, адно малако смокчуць, як увальеш у карыто; стаканіся ні стаканіся, a ўсё на глум ідзе. СТАРАЖАВА'ЦЬ незак. Вартаваць, каравулідь. Бацько становіцца на нову работу: будзя старажаваць магазін у сяле. СТАРСУЦЁ н. 1. Старызна, старое, падранае адзенне; рыззё. Аддам ганучніку староцё гэто, каб ні заважало пад нагамі. 2. Перан. Стары чалавек, жанчына. Абоё староцё: i яму пат семдзясят, i ёй. СТО'ЛЯР м. Сталяр. Даўней у нас адзін столяр быў на дзве сяле. СТСУХЛІІІІЧО н. Гняздо, логава, котлішча. Як naсатку высякалі, у гэтум лесі, казалі, воўчо стохлішчо знайшлі. СТО'ЯНЬ ж. Стаянне. Як старому, то ўсё надаядая: i лежань, i стоянь. Як паліш у печы, то цэлы ранак на нагах — стоянь i стоянь. СТРУПЯНЕЧДЬ зак. Модна спалохацца, утрупянець. Весь у крыві той Міхасько. Як угледзяла, уся струпянела, гатова ўмярці i сама. СТРУ'ПЯШАЦЬ зак. Спарахнець, струхлець. Лягары пат палом чысто струпяйіалі, i дошкі ўгінаюцца, пагнілі недзя. СУКО'ВІНА ж. Сукаватае палена, бервяно, кій. Я сабе глаткі кіёк выражу ў лесі, нашто мне тая суковіна. Натто сукавато палено, ты тае суковіны ні расколяш