Народная словатворчасць (1979). А. А. Крывіцкі, І. Я. Яшкін

 ◀  / 337  ▶ 
САМЬГЯ займ. Самі. Hi канешня табе ўзаўтры прыходзіць — самыя ўправімсё, выкапаям картоплі за дзень. САТЛІЖА'ЦЬ зак. Пацяплець (зімою) да адлігі. Mo сатліжая, ні можа быць, кап так доўго ціснуў марос, тагды i паедзям па дрова. САТХА'ЦЬ незак. Охаць, перажываючы страту. I наго ты сатхаяш? Згубіў, так згубіў — ні верняш. А будзяш жыў — нажывеш тае адзежы. СЕ'ДЗЯ м. i ж. Сядун, сядуха. Само ні прыдзя да седзі такого, трэба варушыцца, дбаць. / с хаты ні на казваяцца седзя гэта. CIBATA7 ж. Сівізна. Стары ўжэ, таму i сівата напала. Хоць бацько мой яшчэ болый сівы быў. СІЛЬЁ н. 1. Пастка для птушак. Даўней усё курапатак сільём лавілі. 2. Перан. Сіло. Трапіш ты da яго, naвука гэтаго, у сільё. СІПА'ЧКА ж. Хвароба сіпка. Нека сіпачка напала на хлопца, сіпая, гаварыць ні можа. Кажа, у горлі баліць. СКАБУФКА ж. Скарынка зямлі. Падмерзло, то як ступіш na ралі — скабуркі пад нагамі крышацца. СКАЗО'К м. 1. Невялікая трэшчына. Збанок ішчэ, можно сказаць, цэлы, сказок адзін у шыйцы; апляту, i ні расколяцца боляй. 2. Невялічкі асколачак, чарапок. Сказок атпаў ш шыйкі ў ладысцы. СКІПЕ'ЦЬ зак. 1. Ускіпець. Я к сказала яму пра тую дзеўку, то як скіпіць, думала, с хаты выжаня. 2. Перан. Раптоўна памерці. Думалі, мо яшчэ жыў будзя, але дзе вы бачылі — адразу скіпеў: ведама, нажом у само сэрцо. СКНЭФЫЦЬ незак. Ныць. 3ранку яшчэ сяк-так, а с палудня пагоршало, i ўжэ скнэрыць мой стары, ні дае мне нічого рабіць. СКССМЛЩЬ незак. Ныць, пішчаць. Хіба я што табе памагу? Пацярпеў бы трохі, мо зара дохтар прыедзя, чаго скомліць! СКО'МЧЫЦЬ зак. Скамячыць. Гэту адзежу ні зложыць як трэба, а здымя с сябе, скомчыць у камяк i — брась у куток дзе! СКСУЧНЯ ж. Вышка для прыжкоў у ваду. Скочню змайстравалі на беразе рэчкі i скачуць сабе ў воду — бултых! СКРЫЦІКАВА'ЦЬ зак. Раскрытыкаваць. Як скры
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

сатліжаць, сатхаць, скрыцікаваць
4 👁
 ◀  / 337  ▶