ПАУНЁСЕНЬКІЙ. Вельмі поўны. Такея паўнёсінькія вёдры нясець i ні каплі ня выльліцца. Паўнёсінькыя бочка вады пыт кыплямі,— во ліў дождж цэлыю ноч дык ліў. ПАУНЮ СЕНЕЧКІЙ. Вельмі поўны. У яе паўнюсінічкія сундукі адзёжы ныкладжыны, ні зычыняюцца. ПАУНЮ СЕНЬКІЙ. Вельмі поўны. Во бягі ў Аблогі i ты зы мінуту паўнюсінькыя вядро бырывікоў ныкладзеш, сёліта дужа грібы растуць. ПОУНЕНЕЧКІЙ, Вельмі поўны. Нясьлі тута бабы поўнінічкія вёдры ягыд, сабе б нада як-небудзь абізацільна атырвацца ў лес, усё зы работыю некылі. ПОУНЕНЬКІЙ. Вельмі поўны. Поўнінькыю бочычку гуркоў ны зіму пыставілі ў погріб, зімою гурок як пайдзіш. ПРАСЦЕНЕЧКІЙ. Зусім просты. Мы яго ўсе помнім, дужа быў прасьценічкій хлопіц. ПРАСЦЕНЬКІЙ. Зусім просты. Нейкыга прасьценькыга заводу ячмень, ну, буваіць, як над год, хырашо зародзіць. ПРОСЦЕНЕЧКІЙ. Зусім просты. Просьцінічкыя мацерія, с і ч ч ы к нейкій, а як красіва на ёй плацъця сядзщь. ПРОСЦЕНЬКІЙ. Зусім просты. Што ж ты ў школі слухыіш, кылі просьцінькіх зыдачык рішыць ня ўмеіш. ПРЫГОЖ АНЕЧКІЙ. Вельмі прыгожы. Якея прігожынічкія карцінкі ў кніжкі, нейкія ні нашы дзерівы нырісовыны. ПРЫГОЖАНЬКІЙ. Прыгожы. Айдзе ты еткіх прігожынькіх цьвяткоў нысыбірала? Ды самыга раньня сы сваімі прігожынькімі прастоілі, рысстряцца усё ні маглі. ПРЬІКЛАДНЕНЬКІЙ. Складны, мілагучны. Як возьмуцца частушкі пець, такея прікладнінькія, аткуля ў іх што бярецца. РАУНЮ СЕНЕЧКІЙ. Вельмі роўны. Раўнюсінічкіх планычык нустругаў, красівый будзіць хрантон. РАУНЮ СЕНЬКІЙ. Вельмі роўны. Ета ж нада було нывыбіраць еткіх раўнюсінькіх арешын, yce як адна. РОЎНЕНЕЧКІЙ. Роўны. Hy ŭ пыдыбраліся вы роўнінічкія, як пыдрізаныя пулучыліся. РОУНЕНЬКІЙ. Роўны. Каб роўнінькія паплецінкі, на іх ба луччы салома лажылыся. Сьпецна пыдгынялі, роўнінькій мост выйшыў. ТАНКЛЯВЕНЬКІЙ. Больш тонкі. Ніжэйшыя Вьісі
Дадатковыя словы
зімў
1 👁