Народная словатворчасць (1979). А. А. Крывіцкі, І. Я. Яшкін

 ◀  / 337  ▶ 
НЕПУТНЁСЕНЬКІЙ. Бесталковы, бязладны. Есьлі ўжо змалку зыдаўся ніпутнёсінькій, то i ад балыйога ня жджы пуця. НЕПУТНЮ СЕНЬКІЙ. Бесталковы, бязладны. Ат таго ніпутнюсінькій, што ні було каму нудукуваць,— толька паетыму. НІЗЕНЕЧКІЙ. Нізкі. Куды ўжо тыкая нізінічкыя калодычка, ны яе сядзіш i ног ня выцігніш. У іх у раду ўсе нізінічкія, я ішчэ іхніга прадзіда помню: нібальшэнькій стырічок хадзіў. НІЗШ АНЬКІЙ. Ніжэйшы. ГІыдии-ка што-нібудзь шжшынькыя, можа, скамеічку, с тубуреткыю тута ні пывярнуцца. НОВЕНЕЧКІЙ. Новенькі. У новінічкім касьцюмі пыт такей дождж пупаў. Новінічкыя піцісьценка, летыся кончыў, пыд адну сьвязь клець цірясь сенцыf усё пач шыхвірым c хрантонымі,— дужа быгатыя пастройка. НЯВАЖ НЕНЬКІЙ. Няважны, дрэнны. Нівижнінькыя халупінка, лес някрепкій, паточын. Ніважнінькыя ў яго здароўя, лёхкія слабыя, рана ны наге аткрываіцца,— што ты, еткыю вайну прайшоў. НЯУЗРАІПНЕНЬКІЙ. Несамавіты на выгляд. Дзяўчонка іна, гаворюцъ, рыбыцяшчынькыя, ну на від ніўзрашнінькыя, ета яны рысхваліліся дужа. ПАГЛЯДНЕНЬКІЙ. Добры на выгляд. Твыя ўжо тыкая пыгляднінькыя, што луччы i быць ня можыць. ПАДЛАСЕНЕЧКІЙ. Падласы. Цэлый табун пыдласінічкіх бычкоў ны мяса аткирмлівыюць, скора будуць здываць. ПАДЛАСЕНЬКШ. Падласы. Жалка мне сваю пыдласінькыю i прідзіцца прыдываць, адна я зіму ні пірядзержу, сілы німа. ПАКОРЛІВЕНЬКІЙ. Пакорны. Ета ён толька від дзелыіць, што пакорлівінькій, ты ні знаіш, што ён зу душою носіць. ПАКОРНЕНЬКІЙ. Пакорны. Hy ўжо тыкая пакорнінькыя — слова нікому ўперік ні скажыць, што ні naпросіш, усё зьдзелыіць. ПАЛЕЗНЕНЬКІЙ. Карысны. Ета ж палезьнінькія ігрушкі, зьеж жоўцінькыю, яны дужа-дужа сочныя. ПАУНЁСЕНЕЧКІЙ. Вельмі поўны. Стыяць паўнёсінічкія гырлачыкі, пряма зыліваіцца мылаком,— тыкая малошныя карова. 13. Зак
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

аткйрмлівыюць, вярнўцца, гіыдйй-ка, нівйжнінь, халўпінка
1 👁
 ◀  / 337  ▶