ДАУНЮ СЕНЬКІЙ. Вельмі даўні. Што нам даўнюсінькыя ўспымінаць, цяперя i людзі ня тэя, i жысьць другая, сядзі во ды ўнукыў нянчы. ДЗЕШ АВЕНЕЧКІЙ. Танны. Дзішавенічкія рубашычкі былі, многія бралі, а я нешта пыбыялыся: можа, табе ні пыныравіцца. ДЗЕШ АВЕНЬКІЙ. Танны. Сяньня пырысят многа нывязьлі, а разбору ні було ніякыга, дык к канцу дзішавенькія сталі, аддывалі зу пуўцаны, каб двору ня везьць. ДЗЯБЁЛЕНЕЧКІЙ. Пруткі. Дзябёлінічкія мальчыкі, як схвацюцца боріцца, ні пыддаюцца адзін другому. ДЗЯБЁЛЕНЬКІЙ. Пруткі. Старшыя, іх було ці ня троя, нейкія, як выхлакі, тоўстыя, ніпываротлівыя, а меншый быў дзябёлінькій маліц. ДЗЯШ ОВЕНЕЧКІЙ. Танны. Ныбярі чаго-небудзь дзяшовінічкыга, толька каб кряпчэйшыя, ато на іх усё як гаріць. ДЗЯШ ОВЕНЬКІЙ. Танны. Дзяшовінькія бацінкі ўзяў, ладны будуць лета тріпаць, яны лёгінькія. ДЛІННЕНЕЧКІЙ. Доўгі. Відзіш, дліньнінічкыя шубычка i греіць цяплей. ДЛІННЕНЬКІЙ. Доўгі. Ты шый длшьнінькія плацьці, кыратышычкі етыя насіць стыдна. У дліньнінькім пальце зімою лаўчэй. Дліньнінькыя чырянца хырашо, дзіржаць удобна. ДОУГЕНЕЧКІЙ. Доўгі. Рукаўкі доўгінічкія, чыпляцца будуць, мазыцца, нада пыдлажыць i пачшыць акуратнінька. ДОУГЕНЬКІЙ. Доўгі. Я ўсігда табе пріказывыла: шый доўгінькій пулушубык. Ніхай пывадок будзіць доўгінькій i блізка ні бярі, ато іна ірванецца i пабегла ў клевір. ДРАБНЕНЕЧКДИ. Вельмі дробны. Я ŭ сам ні знаю, чаго етый ячмень такей драбненічкій, як сеілі, кажыцца, нічога быў. ДРАБНЁСЕНЕЧКІЙ. Вельмі дробны. У мяне большынькій радзіўся драбнёсінічкій, я к яму ажно пытхадзіць быялыся, а тады пашоў i пашоў росьць. ДРАБНЁСЕНЬКІЙ. Вельмі дробны. Шчэпычык драбнёсінькіх сыбярі i паткінь, трошку прікіпіць i ладна, тута духу многа ні нада. ДРАБНЮ СЕНЕЧКІЙ. Вельмі дробны. Такоя ўремя
Дадатковыя словы
драбненечкдй
0 👁