ГУСЦЕНЕЧКІЙ. Густы. Ты еж, еж, гусьцінічкыя каша, грецкыя ўсігда смашныя. Гусьцінічкій сысьнячок засеў па выгырі. Клевір гусьценічкій, ён буйный ня бу~ дзіць, талей скот луччы есьць біс цурбальля. ГУСЦЕНЫ ДИ. Густы. Гусцінькыя цімахвеівычка бярецца, я ўдабріў, а дажджы пытправілі няплоха. Гусьцінькій кулеш, я талей люблю. У нас пы аборкых гусьценькій бярезьнічык быў, у харошыю ўжо аглоблю ўзяўся. ГУСІДЁСЕНЬКІЙ. Вельмі густы. Ічмянёк гусьцёсінькій, кыласок к кыласлу, травы ні травінкі, многа зьбяруць сёліта. Д АЛ IКАТИEHЬК1 й. Далікатны. Каб ты быў меншы дылікатнінькій, луччы було б. Такою дылікатнінькыю i яго матка была. ДАРАГЕНЕЧКІЙ. Дарагі, любімы. Ріпярціціся, дзеўкі, вашы дырагенічлія абішчалі пріціць ны вічарінку, сяньня Санька іграць будзіць. ДАРАГЕНЫ ДИ. Дарагі, любімы. Была-была дырагенькыя, а тута за нешта паспорілі, ідзець ня ў духу i бурчыць, што пыдвіла яго. ДАРАЖ ЭНЕЧКІЙ. Дарагі, любімы. Скора ты noŭдзіш у горыд, увідзіш сваю дыражэнічкыю, i табе ну душэ пыляхчэіць. ДАРАЖ ЭНЬКІЙ. Дарагі, любімы. А мой жа ты дыражэнькій, а мой жа ты ніныглядный, а як жа я бісь цябе астануся век дыжываць. ДАСУЖ АНЬКІЙ. Цікаўны. А разьві ты ні знаки, што такім дасужынькім пупыдиіць пы пасу. Меншы нада быць дасужынькім. ДАУНЕНЕЧКІЙ. Даўні, ранейшы. Што ужо успымінаць даўнінічкыя ўремя, ці мы ж такея былі, калі нам було пы дваццыць гадоў. ДАУЕІЕНЬКІЙ. Ранейшы. У цябе тута сыбраджына ўсё даўнінькыя. Во калі твае даўнінькія пріяцілі пыкызаліся. Даўненькія свае сьвязі ўспомніў. ДАУНЁСЕНЕЧКІЙ. Вельмі даўні. Яны даўнёсінічкія друзья, з мылалества дружуць. ДАУНЁСЕНЬКІЙ. Вельмі даўні. Мне часта усё даўнёсінькыя ўспымінаіцца, тады гнычы ўсё було. ДАУНЮ СЕНЕЧКІЙ. Вельмі даўні. У тэя даўнюсінічкія гады што було, цяперя i ня ўспомніш, ета сколька чаго мы піріжылі