було трясушчыя, ён драбнюсінічкій радзіўся, балеў усё ўремя, чуць-чуць яго выхыдзіла. ДРАБНЮ СЕНЬКІЙ. Вельмі дробны. Я б такіх драбнюсінькіх авец ні дзіржаў, na кошкі, зь іх ні воўны, ні мяса, только, сцстрюкой, выгыняй i вочырідзь за іх naci. ДРАХЛЕНЕЧКІЙ. Вельмі стары, нямоглы. Трахім саўсім дряхлінічкій, яму, кажыцца, біз одного дзівяносю, мы подрысьнімі былі, а ён быў хлопіц у гыдох. ДРАХЛЕНЬКІЙ. Вельмі стары. Яны абея дряхлінькія, куды ім іціць. Дряхлінькыя хата, ну апшулювана, дык дзяржыцца троху. ДРОБНЕНЕЧКІЙ. Вельмі дробны. Ціпляты вывіліся дробнінічкія, як вірібіняты, яны рябінькія ўсе} дробнінькія, ну дужа нясушчыя. ДРОБНЕНЬКІЙ. Дробны. Яны самі нібалыйэя, i дзеці ў іх дробнінькія. Дробнінькыга хвырастку насек c краю, глубоко я ні лозіў. ДРУЖ НЕНЬКІЙ. Дружны. Яны дружнінькія хлупчуганы, усігда ўмесьці, кучкыю ходзюць i зуступиюццо адзін зы днаго. Ж АДНЕНЬКІЙ. Сквапны. Як ні атнекывыйся, о жаднінькій, пы маткі, тоя тожа нікому дужа ні рыздосца, усё будзіць стыгнаць. Ж АДНЁСЕНЬКІЙ. Вельмі сквапны. Во яшчэ жаднёсінькыя прірода, як надо што кому даць, росстогніцца — бядней бедныя. Ж АДНЮ СЕНЬКІЙ. Вельмі сквапны. Во жоднюсінькія людзі, як яны только но сьвеці жыць зьбіраюцца ж жоднысьцю такою. Ж АУЦЁСЕНЬКІЙ. Вельмі жоўты. Рубашычко сьветлінькыя, жаўцёсінькыя, дужа красівый цьвет, ніхой ба i ты купіў сабе такую. Ж АУЦЮ СЕНЬКІЙ. Вельмі жоўты. У абеіх жаўцюсінькія хустычкі, пошлі пыт Кнробчынскій быльшак, як цьвецікі. ЖЬІВЕНЕЧКІЙ. 1. Жывы. Глянула я ны сылдоціка, ляжыць жывенічкій, дышыць, дышыць, уся гылыво noбіта, у крыві. 2. Рухавы, бойкі. Жывенічкыя дзяўчонко, ні мінуты ні пысядзіць спокойна, лезіць усюдых. Жывінічкія пырысяткі, усё носюцца, гуляюць адзін c адным, рыць пробыюць. ЖЬІВЕНЬКІЙ. 1. Жывы. Прінёс рыбу, іна оюывінь
Дадатковыя словы
дрўжнінькія, зуступйюццо, кўчкыю, нясўшчыя, трясўшчыя, хвырасткў
1 👁