мог раздабыць такую нипратКу? Шам., IV, 462. Каб меу сваю напратку i на дварэ не была нон, калі далёка не пойдзеш без начнога аусвайса, ён тут жа пакінуў бы гэты дом. Шам., V, 459. Н АПЯРЭСЦІК І прыназ. На перарэз. Ён адразу ж кінуў мех i паімчаўся напярэсцікі коням. Лупе., П, 52. НАРАВОК м. Неадабр. Наравісты, натурысты, капрызны чалавек. Ці мой хлебушак пушок, Ці мой мілы наравок? РП, 438; Граб'е Акц. Ох, наго вы сядзіце Нечастовенькія? Калі мілы наравок, То я выведаю. РП, 438; Граб'е Акц. Параўн. н а р а ў л i в ы. НАРАКЦГ зак. Назваць (даць імя). То жа не простый чаловек будя, наракуть яму ймя Исус Христос. Рам., БС, IV, 4; Вылеў Гом. НАРА'ННЕЙ прысл. Раным-рана. А шчэ наранней Сымонка ўстаў, Сымонка ўстаў, па сеньках хадзіў. ЗП, 328; Ляскавічы Петр. НАРА'ННЯ прысл. Заўтра раніцай. 3 вечара сухно полож, а нараньня й готово. Рам., БС, IV, 18; Гом. НАРАУЛГЁЫ прым. Неадабр. Тое, што н а р а в о к. Другая беда — твой муж норовливый. Рам., БС, I—II, 25; Перарост Гом. Н АРОД ЗІНЫ толькі мн. Роды. Маці, якая пасля народзін стала паўнець, запэўнівала недаверлівага Васіля, што яно кажа: «тата». Мел., БН, 15. НАРУГА'ЦЦА незак. Кпіць, падсмейвацца. Стоить ў воротах красная девка Ему наругаетца: «Было не ходити белому молойцу Па чужих сторонушках». ДЭМБ., ООМГ, I, 586; Гом. НАСАВІЧОК м. памянш. насоўка. Памаліўшьіся, яна выняла з кішэні насавічок, развязала яго, дастала адтуль нам з Насцечкай па драбку цукру. Саб., II, 16. НАСАДЗІЦБ зак. Размясціць, пакласці, паставіць. Пашлі аны ў гумно — той сабе насадзіў пяць коп, той сабе насадзіў, да той сабе — i малоцяЦь аны, i малоцяЦь. БКЭ, № 18; Камаровічьт Маз. інасадзіць на багацце — надзяліць багаццем. Ты ж быў багат, я цебе насадзіла на багацтва. БКЭ, № 24; Камаровічы Маз. НАСТАБУРЧЫЦЬ зак. Натапырыць (падняцца тарчма). Кот настабурчыў поўсць — недзе бадзяўся, бяздомнік, усю ноч i цяпер цёрся паўз Любіны ногІ — чакаў, каб упусцілі пагрэцца. Дан., ЗА, 85. НАСТАБУ РЧАНЫ дзеепрым. Уз лахмачаны, ускудлачаны. Доўга ўглядалася яна ў праніклівыя вочы — відно было i на фота,— у застыглую добразычлівую ўсмешку, як не гладзіла трошкі настабурчаныя, з кучарамі, зачасаныя ўгару валасы. Саб., БАС, 28. НАСТЬГРНА прысл. Настойліва, упарта. Мельнік лез настырна — гэта ўсім кінулася ў вочы. Гам., ШД, 63. НАСТЫ РНЯЦЦА незак. Настырацца (сварыцца, уступаць у спрэчкі). Яна [Галя] хацела запратэставаць супраць такога погляду на жыццё, але ў яе не знайшлося ні сілы, ні ахвоты настырняцца з гэтай нахабнай жанчынай. Саб., ЗПД, 77. НАСУПРО'ТКІ прысл. Насустрач. Едуць, сычас бачуть, едя насупротки чорт. Рам., БС, I, 356; Шарахоўскія Буды Раг. Параўн. н а с у с т р э к. НАСУСТРЭ'К прысл. Toe, што н aс у п р о т к і. Едзе мужык, а насустрэк идуць маскали. Серж., СРБП, 60; Лучыцы Маз. А тым часам насустрэк идуць або едуць людзи. Серж., СРБП, 144; Лучыцы Маз. Чуць плищыць мужык рыбу, а насустрэк бежыць Хаим. Серж., СРБП, 71; Лучыцы Маз. НАСЦА'К м. Насок абутку. Нібы ведае шэльма: лепей быць далей ад гэтага панурага, злоснага чалавека — нізавошта можа агрэць насцаком. Сач., Д, 20. Падбег потым сабачка, дык ён яго так
Дадатковыя словы
грабе, нарання, наругацца, насупроткі, нйпратку
6 👁