Народная лексіка Гомельшчыны ў фальклоры і мастацкай літаратуры (1983)

 ◀  / 177  ▶ 
и поможитя рабу божаму Алълю выговорить ляк уси тни и уса параполохи, и молодикавыя и вехтавыя. Рам., БС, V, 36; Красная Буда Гом. МАЛАДЗЮ'ШАНЬКІ (молодзюшанький) прым. Тое, што м а л ад з е с е н ь к і. Як пойду я молодзюшанька ў чистое поле. Рам., БС, I—II, 146; Гом. Параўн. м ал а д з ё ш а н ь к і. МАЛАННЯ' (молоньня) ж. Малайка. Пойду Господу Богу жалитца, дак вас Господ Бог громом побъе и молоньнёй попаля. Рам., БС, V, 111; Кузьмічы Гом. МАЛАЧА'ІСТЫ прым. Вельмі белы i густы, як сок малачаю. Густыя малачаістыя туманы, як суцэльная сцяна, стаялі над рэчкай. Саб., ЖЗ, 72. МАЛАШЭ'БНІЦА ж. Чараўніца. А баба була така малашэбніца: познала, што ето не воўк. БКЭ, № 11; Камаровічы Маз. М АЛ ЕЦ-ВЬГРАСТАЧ АК (выро сточак) м. Падлетак. Ак ишов я по дзяревни, дак малцы-выросточки зараджали холостуу пушку гноам. Рам., БС, III, 232; Hiсімкавічы Par. М АЛЕ'ЦЦЕ н. Маленства. Калі ў малецці шукалі мы, дзеці, А дзе той канец для дарогі на свеце? Дуб., I, 300. МАЛЕ'ШАНЬКІ прым. Невялічкі, дробны. Я малешанькій у маменьки уродився. Рам., БС, I—II, 434; Беліца. Параўн. м ал ё ш а н ь к і. МАЛЁШАНЬКІ (малёшенькій) прым. Тое, што м а л е ш а н ь к і. Я малёшенькій В маменьки уродився. Рам., БС, VII, 25; Гом. МАЛГНІЦА ж. Маліна. Мне по табе, лес дубровка, Не летати, сладких ягод, малиницы не клювати. Рам., БС, I—II, 63; Перарост Гом. МА'ЛНАСЦЬ (малность) прысл. Нямнога. Славу Богу, тяпер народу размножилося, а тогды малность було. Рам., БС, IV, 140; Балсуны Раг. М А Л ОД АЧК А ж. ласк, малодка, маладзіца, маладуха. Надаела, надаскучыла малойчыку прыгладжуючы, На чужых жа на малодачак заглядуючысь. Б, II, 439; Алешын Раг. МАЛО'ЧЛІВЫ прым. Малочны, удойны. А дай жа, божа, Да хазяіну Да каровачку Не ўрочлІвую, Малочлівую. ЗП, 417; Жгунь Гом. МА'ЛЬНЕ прысл. Тое, што мала. А ты ж, кажуць, мальне не ўсё лета жыў тут? Сач., АП, 417. М АЛЮ Ш АЧКА ж. ласк, малютка. Жана твая, жана Машанька сына родила; спородивши малюшачку, сама померла. Рам., БС, I—II, 3; Беліца. МА'МАНЬКА ( мамонька) ж. ласк. мама. А ци тобе, мамонька, жаль не жаль, Ци твого сердечка не крое, Що твоя Оксенька не йграе? Шэйн, III, 436; Дзякавічы Маз. М АМ УЛ ЬКА ж. ласк, мамуля. Пашла мамулька дачкі шукаці. Б., II, 63; Перарост Гом. М А Н Д РАВ АЦ Ь незак. Вандраваць (пешшу). Ой хочешь, живи, хочешь прогоруешь, Або, серденько, вслед помандруешь. Мандрую я поле, мандрую я и другое, А на третье поле, там пшеница у всходить. Радч., ГНП, 154; Гом. МА'НЩ ЦА незак. Мецца (аб тым, што павінна быць). Манилися ў мяне Госьтики быть, Госьтики быть. Рам., БС, VII, 38; Гом. МАНТЫЧЫЦЬ незак. Транжырыць, марнатраціць. Каб я сказау табе, дзе ляжаць мае грошы... каб я сядзеў на печы, казкі тваім дзецям расказваў ды глядзеў, як ты са сваёй жоначкай у сё, што я збіраў гадамі, мантычыш? Сач., ЗМП, 75. МАНЬКУ'Т м. Чучала. Эр., ОБП, 123; Брагін. МАНЮ'КА аг. Хлус. Мацвей хоць i не вельмі гаваркі, але, як усе вандроўнікі, манюка... Шам., ВТБ, 187. МАРАЗЯ'КА м. Мароз (модны
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

алецце, маладзюшанькі, малнасць, малочлівы, маманька, манщ, манькут, маразяка
2 👁
 ◀  / 177  ▶