Народная лексіка Гомельшчыны ў фальклоры і мастацкай літаратуры (1983)

м МАГАЛ Е'ЙКА ж. 1. Капшук. Дастаў гэто ён з магалейкі краменец да губку i хацеў выкрасаць агню. Серж., СРБП, 94; Лучыцы Маз. 2. Кашалёк. Пачали ŭ мужики развязваць свае магалейки da даставаць аттуль медзяки. Серж., СРБП, 122; Лучыцы Маз. МАДЗЕ'ЦЬ незак. Жыць у цяжкіх умовах. Иди, мая донька, и мадей. Радч., ГНП, 96; Гом. Так яны там i мадзелі, на тым алёсе. Дан., Ж, 22. МАЖЖЬГ (можжи) толькі мн. Мазгі. Як у яблочку няма итого, няхай у раба бажаго ня будя ничого: с костей, з можжей, и з жилочак, и с пожилочак, из жовтыя кости... Рам., БС, V, 4; Карма Гом. Параўн. м я ж д ж ы. МАЗАНУ'ЦЬ зак. Перан. Ударыць, стукнуць. Таварыш камісар, гэта той, якога я па зибах мазаний! Губ., БК, 62. МАЗГАУНЯ' ж. Груб. Галава. Мне твае косці хочацца паварушыць. Мазгаўню тваю пустую праветрыць. Шам., ВТБ, 155. МАЗУ'РЫК м. Пагард. Махляр, ашуканец. Гэты мазурик, які перад вайной трапіў у лагер за дробную кражу, хоча выставщь сябе яго выратавальнікам. Нав., СД, 355. МАКАВАЧКА ж. ласк, макаўка, макавіна. Пакацілась галоўка, да ŭ як макавачка. Б., II, 334; Маз. МАКОТКА ж. Макацёр. Не, кажэ, я макотку сабе ззаду прывязаў, да за сьвіню погнаўсе. БКЭ, № 9; Камаровічы Маз. Параўн. м ак о т р а. МАКО'ТРА ж. Тое, што ма котк а. Он за ней, да макотра оборваласе, дай масло разлілосе! БКЭ, № 9; Камаровічы Маз. Радч., ГНП, 14; Гом. М А К УЛ ІН К А ж. Перан. Макавае зярнятка (крупінка, драбніца). Лепил хай тваё прападзе, чым возьмеш макулінку іхняга. Сач., Д, 143. у роде ў мяне не было ні макулінкі — нічога не еў, не піў. У роце ў мяне не было ні макулінкі. Сач., АП, 328. МА'ЛА приел. Амаль. Усе ми ведалi, што Поля ў вайну, зусім яшчэ дзяўчынкаю, трапіла ў Нямеччыну i била там мала не три гады. Сач., БРВ, 127; Параўн. м а л ь н е. МАЛАДАВАТЫ прим. Даволі малады. Нейкі маладаваты пан смяецца, нешта расказваючы ёй. Лупе. П, 62. МАЛАДУ'ХА ж. Маладзіца. Пліска ажно заружавелася, як маладуха. Шам., ВТБ, 116. А стари засмяяўся весела, як маладуха, пажадаў: «Ах, каб вам добра било!» Шам., V, 562. МАЛАДЗВРТ (молодвит) м. Малацьбіт. Молодвитов было троя: два старых, а один молодий. Рам., БС, IV, 115; Доўск Раг. МАЛАДЗЁНКА ж. Маладая дзяўчына, жанчына. Яна ж не маладзёнка якая. Саб., I, 10. Сама, здаецца, яшчэ от нядаўна маладзёнкай была, а цяпер як зірне на сябе ў люстэрка, дик палохаецца. Саб., ЖЗ, 137. МАЛАДЗЕ'СЕНЬКІ (молодесенький) прим. ласк, надта малады. Ён з мяне молодесенькой наругивався, Ен кресав огонёк из красных моих губ. Радч., ГНП, 161; Гом. Параўн. м ал адзёша н ь к і, ма л а д з ю ш а н ь к і. МАЛАДЗЁНАК м. Малады хлопец, мужчына. Выходзіла — далёка не маладзёнак ён. Дан., Ж, 34; Живёла вунь рыкае няпоеная, а ён, як маладзёнак, паплёўся ў той клуб. Дан., Ж, 156. МАЛАДЗЁШАНЬКІ (молодё шанький) прим. Тое, што малад з е с е н ь к і. В хати сметьтя по колени, на столе рогожи, а мне молоде — молодёшаньцы глядеть непригожа. Рам., БС, I—II, 5; Гом. Параўн. м а л а д з ю ш ан ьк i. МАЛАДЗІКАВЫ' (молодикавый) прим. Маладзіковы. Приступитя