Лёнька разаслаў на пены латун, каб не вельмі пякло у спіну. Кап., СЖЛ, 22. Дзімка, раскінуўшы рукі, смачна спаў nad латунамі. Кап., СЖЛ, 53. 2. Абадранец, бядняк. Так той латун пытае ў бацька паненкі. БКЭ, № 18; Камаровічы Маз.; Ты негуодныій! Да латуне ты! Куды ты лезеш! А на, тая паненка, уберана, хароша, а ты ў латах. БКЭ, № 18; Камаровічы Маз. Параўн. л а т ы ш н i к. ЛАТУ'НЧЫК м. Памянш. да л ат у н у 1 знач. Цяпер ён не мёрз у падраным сваім латунчыку, не туліўся, калоцячыся ад холаду ўначы, да маткі. Кап., СЖЛ, 29. ЛАТЬГШШК м. Тое, што л а т ун у 2 знач. Богатый говора: що ты за дурак такій, латышнік, ты попав брахню и брешаш. Рам., БС, IV, 105; Маркавічы Гом. ЛАХТУН м. Пагард. перан. Гніль (пра састарэлае, непрыгоднае, нездаровае). На паліцэйскіх Алена глядзщь зняважліва: «Лахтуны. Не рабіўшы, хацелі соладка піць i есці». Нав., CT, 153. ЛАЦВЕ'Й прысл. Toe, што латв e й. Выбірала месца, дзе лацeeŭ сесці. Сач., АП, 3. ЛАША' (лоша) н. Жарабя. A cyседка кажа: «ё у вас такое лоша! Яму яно ўсё говора!» Рам., БС, III, 144; Гом. ЛАШТАВА'ЦЬ незак. Майстраваць. Лаштаваў з пяску абутак. Дуб., I, 390. ЛЕ прыназ. Каля. I стала яблонь ле кочы. БКЭ, № 22, 14; Камаровічы Маз. I дзержыць ана тые хлопцы ле себе. БКЭ, № 22, 72; Камаровічы Маз. ЛЕГКАВІЧОК м. памянш. аўтамабіль легкавы. Калі лес рантам расступіўся i яны выбіліся на поле, здратаванае акопамі i бліндажамі, Варка ўбачыла каля легкавічка, што ніяк не заводзіўся, камандзіра ў акулярах. Дан., Ж, 39. ЛЕГЯНЁК (легенёк) прым. пар. ст. лёгкі. Да не мушу, бацюхно, не мушу, Полюбила Нванька, як душу; Положила на рученцы — легенёк,—Пригорнула до сердзенька — миленек. Шэйн, III, 443; Дзякавічы Маз. Параўн. л я г ё н я к. ЛЕДАВГК м. Ведер халодны, як лёд. А то як хочаш, то яшчэ i ледавік дуне, дак ось табе тады i жанцы падзякуюць. КЖЧК, 290; Рэч. ЛЕДАУНГЦА ж. Лёд. Прала дзевачка на лёду хусткі. На лёду, на лёду-лёду. На ледаўніцы ў крыніцы. ЗП, 479; Азершчына Рэч. ЛЕ'ДВА (ледво) прысл. Ледзь, ледзьве, чудь. Беглі, беглі аж до села, убеглі ў село, ледво жэ оддыхнулі. БКЭ, № 25; Камаровічы Маз. ЛЕЖАБО'К м. Лежань, лодыр. Што я — тру цепь, лежабок, спекулянт, злодзей? Шам., IV, 19. ЛЕ'ЖАНКА ж. Груша вылежалая. Сваім, дык яна [мачыха] i малака спарыць i хрушчыка спячэ, i яблык які ці грушу-лежанку, дык у сё ім ды ім. Саб., ЗПД, 55. ЛЕ'ЖЫВА н. Месца для спання. Каб не кусалі камары, Ігнат накрыўся посцілкай i спаў у сваім лежыве. Кап., СЖЛ, 29. Параўн. л о г в i ш ч а. ЛЕ'ЗІВА (лезиво) н. Лесвіца вяровачная. Серж., ОБ; Лучыцы Маз. Эр., ОБП, 118; Брагін. ЛЕ'МЕТ м. Ліміт. Куды ні паглядзі — лемет i лемет на лес, каб яго халера Сач., ЗМП, 229. ЛЕМЕХАВАТЫ (лемеховатый) прым. Трохі непаваротлівы. «Иди ты, мядведь!» — «Не, я лемеховат!» Рам., БС, III, 34; Гом. ЛЕ'СІК м. Памянш.-ласк. Лясок. Да й з-пад лесіку, да й з-пад цёмнага, Ой лі, ой люлі, да й з-пад цёмнага. ВП, 251; Чэрнін, Светл. ЛЕСКАТНЯ' ж. Ляскатанне. Сярод ночы, глушачы лескатню тракаў, наперадзе раптам гухнуў недалёкi гарматны стрэл. Мел., II, 61. ЛЕСНІКАВА'ЦЬ незак. Служыць