Народная лексіка Гомельшчыны ў фальклоры і мастацкай літаратуры (1983)

 ◀  / 177  ▶ 
лесніком. Перад вайной i я ў ёй трохі леснікаваў. Рак., B, 236. ЛЕСНІЧО'УКА ж. Хата лесніка i яго сям'і. Hy, леснічоўку тую i ты не раз бачыў. Рак., В, 236. Аж на другі дзень Мікодым знайшоў у Амелькавай леснічоўцы каралінцаў. Саб., I, 263. Ён забраўся ў самыя негры, начаваў у леснічоўках, у буданах. Рак., B, 101. Л Е С Ц ІЦЬ незак. Дагаджаць, хваліць, лашчыць. Слова яму баіцца сказаць насуперак. Усё ўлагоджвае яго, усё лесціць. Нав., B, 75. Л ЕТАШ АК м. Жывёліна аднагадовая. A егер параіў смаліць. Дзік малады, леташак. Шам., V, 14. ЛЕ'ТНІК I м. Пінжак лёгкі, летні. На ім шэры, з абвіслымі штрыфелямі летнік; сіняя кепка-васьміклінка з кароценькім брылём сплюснулася ад меха І сям-там прыбіта дажджом. Рак., БВ, 37. Худзенькі, дробненькі, у пацёртым летніку i зімняй шапцы-вушанцы, ён ехаў моўчкі, трымаў паміж каленяў старэнькую стрэльбу i нічым не выдаваў сваёй прысутнасці. Рак., БВ, 122. Л Е Т Н ІК II м. Дарога для карыстання толькі летам. Адна дарога, пратораная, вяла полем у вёску, а другая, ледзь прыкметны, заросли травою летнік, бегла на Андрэеў хутар. Краўч., НХП, 52. ЛЕ'ЦЕНЬ м. Летняе памяшканне. Отчинице лецень, Нехай вее вецер. Шэйн, III, 425; Дзякавічы Маз. ЛЕ'ЦІШЧА н. Кашара. ён паехаў у Сяўцы, на лецішча малочнатаварнай фермы. Рак., В, 3. ЛЁЛЯ ж. Сарочка. На што ж мне сподница, Коли сама — поскудница, Хоць возьму в одной лёли, Абы ж была по Любови. Дэмб., ООМГ, I, 587; Свяцілавічы Раг. Радч., ГНП, 12; Гом. ЛІСА'ВЫ прым. Ліслівы. Радч., ГНП, 11; Гом. Л ІСТАВЕРЦЬ ж. Пара лістападу. Я валюся пад яблыняй, пасаджанай мною ў йсеннюю лісТаверць. Наўр., НУМ, 49. ЛІСЦВЯ'НІК м. Лес лісцяны. Скончыўся малады лісцвянік — алешнік ды асіннік, i пачаўся стары бор — рэдкія сосны адна ў адну, аблітыя сонцам. Шам., II, 403. ЛІСЦЬ зборн. Лісде. 3 ліпы асыпаўся лісць. Грам., В, 71. ЛІТА'ННЕ н. Галашэнне. У той дзень на станцыі было многа плачу, слёз, жаночых літанняў. Нав., ВС, 5. Але літанняў Таццяне хапала ненадоўга, праз хвіліну яе апаноўваў гнеў. Нав., ТЮ, 147. ЛІХАМО'ЛЕЦ (лихомолец) м. Багамолец. Ой старец мой, лихомолец мой, ен у кельни сидить, Богу молитца. Рам., БС, I—II, 442; Беліца. ЛОТВІШ ЧА н. Тое, што ле жыв а. Шура з Мядзведзевым падхапіліся з логвішча. Нав., ВС, 67. Новага месца Шура не шукаў, прысеў на начное логвішча. Нав., ВС, 40. ЛО'НЕЧКА н. Памянш. да л а н о. Выходьте люди дивитися, як еде Иван женитися: Сам еде на коничку, Держить Мар'ю на лонечку. Радч., ГНП, 27; Гом. ЛО'ЎШЫ (ловшій) м. Лоўчы (хто ведаў паляваннем). Покуль охвотник спустив хортов, я побег за зайцом и поймав яго, и приношу ловшаму. Ловшій погладив мяне и отдав мне хлеб и говядину, што с собой брав. Рам., БС, IV, 118; Доўск Раг. Л У Б ЕЦ м. Залубянелая аўчына. Крые коника нагайкою, крые девочку китайкою; Бье коника дубцом, Крые девочку лубцом. Радч., ГНП, 27; Гом. ЛУНУ'ЦЬ зак. Лінуць. Побег, дроў набраў, да ў печы запаліў, вады нагрэў, лунуў под печу воды. БКЭ, 33; Камаровічы Маз. ЛУПГЦЬ незак. Неадабр. Модна біць, лупцаваць каго-н. Што біць будуць — не баяўся, па-дзіцячы верыў, што — як бы мяне ні лупілі — нікому не выдам тай
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

леснічоука, лонечка, лоўшы, лунуць, лісавы, літанне, ліхамолец, марю, сямі
5 👁
 ◀  / 177  ▶