a i зямельку ўгноіць. Саб., I, 167. КУСАКА аг. Куслівы сабака. Дедзъка лябедька, унимай свойго собаку кусаку, крутяку и вяртяку. Рам., БС, V, 104; Стаўбун Раг. КУСТОУЕ н. Зборн. Кусты. У адным месцы сцяна хвой разрываецца, i нават адсюль відаць лапік цёмнага кустоўя, хмызоў. Нав., СТ, 41. Міця наважыў выбрацца на дарогу, якая вядзе з Кавенек у мястэчка. 3 поля збочыў у кустоўе. Нав., СТ, 184. На ўсе галасы перагукваюцца... пташкі ў кустоўі. Нав., ТСЗ, 8. КУСУ'ЧЫ прым. Куслівы. Там ёсць змеі. Яны вельмі кусучыя. Нав., В, 23. КУСЦГСТЫ прым. Перан. Густы. Apxin Каляда ссунуў на пераноссі кусцістыя бровы. Гам., ША, 18. КУСЮ ЛЬКА ж. ласк, жарабя. Мой сын, некому кусюльки доглядать: ты ў школи, я еду ў хуру. Рам, БС, III, 142; Гом. КУТАЦЬ незак. Гарадзіць. Нрымераў рукою вышыню плетня i, сагнуўшыся, пачаў не спяшаючыся кутаць. Сач, ЗМП, 81. Кутаў з альховых, пачырванелых ужо штакецін плот. Сач, БРВ, 245. КУХАВА'РУШКА (куховарушко) м. ласк, кухар. А восьмы водонос, а дивяты куховарушко. Шэйн, III, 183. Л ЛАБАВГНА ж. Вяршыня ўзгорка. Трымціць на лабавіне ўзгорка с му га, у спякотнай млявасці застылі прысады вёскі Лазавіца. Нав, ВС, 97. Л АБАЦ ІН А ж. Лоб. Любіў рускія песні... Не пяеш — з левай рукі гумай па лабаціне. Нав, ВС, 8. Л А В ЕЦ м. Стрыжань для смажання сала....Запрашалі Шугачова з дзецьмі, ехалі ў лес, смажылі на лаўцах сала, шашлыкі, пяклі бульбу i наядаліся так... Ш ам, VI, 146. ЛАВІ ЧА ж. Лаўка (прыстасаванне для сядзення). А мышка з ключамі бегае по-под лавічы. БКЭ, № 22; Камаровічы Маз. ЛАДАВА'ЦЬ незак. 1. Збіраць, рыхтаваць, укладваць. Пакуль Ганна ладавала на коўдры гаршчок з маслам, нізкі грыбоў, сушаныя ўюны, мачыха вярнулася расчараваная. Мел., V, 285. Яна прамаўчала, знарок стала корпацца ў возе, быццам ладавала пасцель. Мел, VI, 72; 2. Прыводзіць у парадах, падпраўляць. Васіль стаў ладаваць світу на другі бок вогнішча. Мел, V, 26. ЛАДАВА'ЦЦА незак. Збірацца, рыхтавацца. Марцін, як толькі ўбачыў яе статную постаць, адразу пачаў ладавацца ў дарогу. Мел, I, 258. Хадзем у хату. Акурат прыйшоў — абедаць ладу емся! Мел, IV, 400. Л АД К ОМ прысл. Ладам. 3 тае пары жывуць маладзица з гаспадаром ладком и николи не сварацца. Серж, СРБП, 45; Лучыцы Маз. ЛА'ДНАГА (ладного) прысл. Добра, няблага, досыць далёка. Я ладного бачу. Радч, ГНП, 12; Гом. ЛА'ДНЕНЬКА прысл. памянш. ладна (няблага, някепска). Колькі ён пражыў у тым мяшчанскім гняздзе, а пальцам не паварушыў, каб разграміць той ладненька скалочаны дабрабыт, ускалыхнуць застаялую ціну. Дан, МН, 56. Л А Д НЫ прым. Даволі вялікі. Ладная плошча травы тут выкашана. Здаравенная лапіна аж да ўрочышча. Дан, Н, 70. ЛАДУ'НАК м. Рыхтаванне, зборы. Мачыха павярнулася к Хведзьку, якг хмурна сачыў з ганка за ладункам к дарозе,— яго не хацелі брацъ. Мел, V, 280. ЛАЗАВГК (лозовик) м. Мітр. Істо
Дадатковыя словы
кухаварушка, ладнага, ладунак
3 👁