робец. Рам., БС, III, 1; Перарост Гом. КАРАВА'ЙНІЦА ж. Абрад. Жанчына, якая прымае ўдзел у выпечцы i дзяльбе каравая на вяселлі. Каравайніцы з места, каравайніцы з места, ды пакралі ўсё цеста. АБВ, 105; Малешаў Жытк. КАРА'ВАЧНІК м. Анучнік. Трошкі пазней Леўка ўладзіўся ў Bepaмеевічах на нейкую казённую работу i ездзіў каравачнікам na вёсках. Саб., II, 111. KAPA'KA ж. Ануча заскарузлая. Дзімка сеў на падлогу, нашарыў пад ложкам лапці, спакваля, бы стары, размяў, расцёр у руках каракі i пачаў абувацца. Кап., СЖЛ, 54. КАРАЛЕ'СЕНЬКА (королесенько) м. памянш.-ласк. кароль (тытулаваная асоба). Учив мене королесенько, Щоб не ехав ранесенько. Шэйн, I, 432; Дзякавічы Маз. КАРАПАШАЧКА ж. памянш. збудаванне. Пайшоў ён у горад, заказаў слесару зрабіць такую карапашачку, дзверы штоб раздвіжныя, каб не было відна, каб я сядзеў i не відзен быў. ЧК, I, 75; Рудня Чач. KAPACIHA ж. толькі адз. Газа. Чаго там было зачыняць — пляшка якая карасіны, тры пачкі запалак ды жменя соліі Мел., VI, 115. КАРО'ВАНЬКА (коровонька) ж. памянш.-ласк. карова. Тобе, мамко, вся худобонька, А мне бодня и коровонька. Шэйн, III, 437; Дзякавічы Маз. КАРО'ВАШНІК (коровошник) м. Кароўнік. Параказать дванатцять разов у хлеви ти ў коровошнику, где домовый портя скотину. Рам., БС, V, 1; Красная Буда Гом. КАРПУНЕЦ м. Грыб маленькі. Г рыбы сядзелі, тапырылі лісце i там, i тут, на кожным кроку, па адным, па два, а то i па некалькі разам — вялікія, дзябёлыя i зусім маленькія — толькі што з зямлі — карпунцы. Сач., ЧН, 190. У сё днішча ўжо накрыта грыбамі — белакурымі, паджарымі, з чорнымі тоўстымі шапкамі i зусім малюсенькімі карпунцамі. Сач., БРВ, 34. КАРТАПЛЯ'НІК м. Дранік. Напяку я табе тады картаплянікаў, пастаўлю на стол цэлую міску смятаны, а ты возьмеш у пальцы блінец — жоўценькі, аж свеціцца. Кап., СЖЛ, 34. КАРТО'ПЛЯ ж. Бульба. Нясмачная, можа, картопля? Мел., БД, 25. Урадзіла ў вас картопля. Кап., А. КАРШЭНЬ м. Карак. Дзякуй маці, выратавала — кінулася да старога, учапілася ў каршэнь, затузала, закляла — i стары пусціў хлопца. Мел., V, 364. Хадзі сабе па шпалах, як Фогель ці Адамчук, убачыш, што Кардаш слаба ўкалвае, и каршэнь яму, у хрыбет. Нав., СД, 288. КАРЬГНКА (коринка) ж. Кусок кары. Тоды сёстры ягоды ў яго отобрали, ножиком яго зарезали, под колодочку подкатили, коринкой вочи накрыли. Рам., БС, III, 262; Гом. КАРЬГСНЫ (корыстный) прым. Багаты, ураджайны. Сам Бог стукуняе з теплую мокрую весною, з горачим небурливым летом, с сухою и корыстною осенью. Шэйн, I, 46; Кочышчы Маз. КАРЭ'БЧЫК (корэбчик) м. Памянш. да к а р а б е ц. У корэбчику уложыла На чист Дунай пусьтила. Рам., БС, VII, 32; Гом. КАРЭ'НШК м. Караннік. На вуліцы ён адразу ўпрогся карэннікам у Андрэйкаву тройку І гэтак са свежымі сіламі рвануў, што адно пяткі паблісквалі. Саб., ЗПД, 52. КАСАВГЛЬНА н. Касільна, кассё. Падумаў, што спяшаецца кас'щь, i прымусіў сябе ісці за касою памалей, мацней націскаючы на касавільна. Кап., СЖЛ, 37. КАСАВГНА ж. толькі адз. Крывізна. А на той вунь дуб, сухі, аблуплены i скручаны ад касавіны, што верчык, дзед, калі яшчэ