стуць нягледзячы ни foe, Што вайна, што на зямлі. калатнеча. Нав., BC, 154. Параўн. к а л а т э ч a. 2. Грызня, сварка, калатня. Іх хаты стаялі якраз насупраць, цераз вуліцу, i сварка паміж жанкамі, надакучлівая калатнеча, не спынялася ад ранку да вечара. Нав., ТЮ, 69. А будзе ж час, што i самой сорамна за гэтую калатнечу зробіцца. Пал., КЗС, 6. 3. Мітусня, беганіна, сумятня (святочная, прыўзнятая). На нас з Насцечкай у час гэтай вясельнай калатнечы забылі зусім. Саб., II, 26. КАЛАТЭ'ЧА ж. Тое, што к а л а т не ч а ў 1 знач. Гэта ж i жыцця таго толькі i было, што да вайны. А як усчалася калатэча, то i пайшло, пайшло. Сач., П, 45. КАЛАЧАВАТЫ прым. Крываваты. Гэтак жа па-качынаму тупаў вакол санак, перавальвауся, як качар, на сваіх калачаватых нагах. Кап., СЖЛ, 61. КАЛАШМА'Й-ВЕ ЦЕР м. Модны ведер. Нават не дыша ніадкуль калашмай-вецер. Сач., АВН, 10. КАЛГА'НКА ж. Гарэлка (настоеная на травах). Ко мне свёкорка — з нагайкай, А я к свёкорку — з калганкай. Дэмб., ООМГ, I, 587; Гом. КАЛДУ'НКА (колдунка) ж. Вядзьмарка. А яна была колдунка. Рам., БС, IV, 27; Перарост Гом. КАЛДЫ БАХА ж. Сажань (для вымярэння плошчы). Перакінуў Кастусь праз плячо калдыбаху І пайшоў на сваю дзялянку. Гаўр., ПД, 173. КАЛЕ' прыназ. Каля. Идзе раз цар кале мора. Серж., СРБП, 15; Лучыцы Маз. КАЛЕ'КІ прым. Знявечаны. Собралися по обед, и дужа ён участив увесь мір христіянскій, дажа подаровав, усих чисто сляпых, нявидящих и калеких грошами доволи. Рам., БС, IV, 82; Карма Гом. КАЛ Е Н ДЫ толькі мн. Абрад. Каляды. Эр., ОБП, 10; Брагін. КАЛКАВГЦА (колковица) Ш. Хвароба, якая суправаджаецца адчуваннем паколвання. Скула, скуловица, жовта жовтовница, красна красновица, колка колковица. Рам., БС, V, 91; Целяшы Гом. КАЛУБЕ'НЬ ж. Калыска (дзіцячы ложак). Было позна ужо, Танька i Віця пасопвалі мерна насамі ў ceaix пасцелях: Танька ў плеценай з лазы калысцы — «калубені». Сач., ЧН, 139. КАЛЮ'ЖА ж. Калюга, калюжына. .../ шырока, хутка пакрочыў, ва ўзбуджэнні ў адзін мах пераскокваючы рэдкія вясеннія калюжы на вуліцы. Краўч., НХП, 57. КАЛЯ'НЫ (коляный) прым. 1.Лубяны, нягнуткі. Я апранаю каляны фартух i бяру востры малаток. Дан., МП, 57. 2. Загартаваны. Що ляти, ляти коляная стряла. Ен по судёнышку похадживая, коляну стрялу потягивая. Шэйн, III, 183; Гом. КАМАРУ'СЕНЬКА (комарусенько) м. ласк, камар. Ой комару, комарусеньку, Ведзи меня по малюсеньку. Шэйн, III, 422; Дзякавічы Аўаз. КАМАРЭ'ЧА ж. Камары. Камарэча, авады и усяляки гнюс вочы им павыедали. Серж., СРБП, 59; Лучыцы Маз. КАМЕ'НДАВАЦЬ незак. Камандаваць. А Илья ездзить сабе па небу да камендуе. Серж., СРБП, 16; Лучыцы Маз. КАМЕ'ШНІК м. Тое, што к а в е шн i к. Позірк яе прайшоўся па хаце — затрымаўся пад лаўкай, потым ля камешніку i раптам спыніўся ў праёме дзвярэй. Рак., В, 227. КАМЛЮ'ШКА ж. Памянш. Карэньчык (расліны). Няхай табе, дзед, будуць ужо камлюшкі, а мне вярхушкі. ЧК, 163; Азяраны Раг. КАМЯНЕ'Ц м. Камінак. Да тыя стружачкі спалить ти на запячку, ти на камянцу. Рам., БС, V, 54; Чарацянка Гом
Дадатковыя словы
а^аз, калдунка, калекі, калубень, калюжа, камарусенька, камендаваць, камлюшка, камянец, хрйстіянскій
6 👁