к КАБАНЕ'Ц м. павел. кабан. Кабанец разагнауся — i той туды паляцеў. Вот ідуць учацвярых. Бяжыць кабанец. ЧК, I, 42; Гом. КАБЫЗГЦЦА незак. Працівіцца. «Ты, дзеванька— нашэптвала Агата далей,— калі ён горнецца да цябе, не уздумай кабызіцца». Дан., Ж, 99. КАВАЛ ЁУСТВА н. толькі адз. Кавальства. Неприемна скончылася мае кавалёуства. Саб., II, 58. КАВАЛГШКА (ковалишко) м. памянш.-ласк. каваль. Узяв я тое зялезцо и понёс к ковалишку. Рам., БС, III, 434; Гом. КАВАЛ ГШЧА м. павел. каваль. Кавалішча, кавалішча, іскуй мне заступішча. ЧК, И, 159; Перарост Гом. КАВЕ'НЬКА ж. Памянш. да к ав я н я. «Ты вось паглядзі туды»,— паказвае настаўнік кавенькаю ў кут агароджы. Сач., БРВ, 96. Белы хвост яго выгінаўся кавенькай. Рак., В, 47. Нярэдка трапляліся стройныя тонкія крушины, з якіх добра было рабіць кавенькі. Мел., IV, 382. КАВЕ'ШШК м. Качарэжнік. Яна з крэктам злезла з прымурка на падлогу, патупала ў кавешніку, выграбла качаргою з печы на камінак учарашняе вуголле i доўга дзьмухала на яго. Кап., СЖЛ, 53. Параўн. к а м е ш н i к. КАВЯНЯ' (кавеня) ж. Кій, палка для апоры пры хадзьбе. Он ухапіў за кавеню, дай погнаўсе сьвіню біць. БКЭ, № 9; Камаровічы Маз. КАПУР (когор) м. Лясун (?). Пугач пива наварив, когор гостей запросив. Рам., БС, I—II, 214; Гом. КАДЭ'ЛЬШ ЦА ж. Царк. Кадзіла. Кали б я ў етым дели царом быв, то б я з воску церкву зделав: сами б попы пели, сами б книжки читали, кадэльницы сами б бовтались. Рам., БС, III, 332; Перарост Гом. КАЖУШЬГНА (кожушина) ж. Кажух (верхняя вопратка). Багину, девочка, загину, Подай в окно кожушину. Радч., ГНГІ, 185; Гом. KA3A' ж. Абрад. Прадстаўленне на каляды. Шэйн, I, 89; Калкі Рэч. КАЗАЧЫ НА ж. Кафтан святочны. Радч., ГНП, 2; Гом. КАЗЫТЛ ГВАСЦЬ ж. толькі адз. Казытанне. Зазвінела ад пчол грэчка, духмяная да казытлівасці ў грудзях. Кап., СЖЛ, 35. К АЗЮ РК А ж. Казяўка, кузурка. Па сцяблінцы паузе казюрка. Нав., СТ, 220. КАЙСТРА' (койстра) ж. Кастрыца. Ты возьми ў жменьку койстры, да скажи: богослови Господи! Рам., БС, IV, 34; Доўск Раг. КАЙСТРЫ'ЧКА (койстричка) ж. Памянш. да к а й с т р а. Зви вяровку з койстрички и выцягни яе! Рам., БС, IV; Доўск Раг. КА'ЙСЦЕРКА (кайстерка) ж. Памянш. Торбачка. От, Иванька дав собацы кайстерку, и послав яго к цару. Рам., БС, III, 77; Перарост Гом. КАЛАВУ'РКА ж. Каравулка. Неузабаве мяне змянілі, i начальнік калавура ўжо ў калавурцы давай мяне прабіраць самымi апошнімі словамi. Саб., БАС, 40. КАЛАСАВІ'К м. Бат. Баравік, які расце ў час каласавання жыта. Жаўтагаловьія каласавікі — грибы нядоўгія. Нав., В, 83. КАЛАСЕН (колосён) прым. Каласісты. Да зародзи Божэ Да нашаму королю Жито колосистэ, Да едрынистэ, Ечмень колосён. Шэйн, I, 96; Мелішковічы Маз. КАЛАТНЕ'ЧА ж. 1. перан. Калатня, вайна, бойка (што выклікаюць неспакой, трывогу, неразбярыху). На свеце гэтакая калатнеча, а вы з любошчамі. Саб., ЗПД, 121. Г этак i мне хочацца зірнуць хоць адным вокам, чым скончыцца гэтая сусветная калатнеча. Саб., I, 58. На свеце ўсхадзілася гэтакая калатнеча, завіруха. Саб., I, 23. Грибы ра
Дадатковыя словы
кавешшк, кадэльш, кайстрычка, кайсцерка, калавурка
9 👁