Кружныя дарогі, а на дзет залазіць у заглуш ці стагі сена. Сач., БРВ, 299. Вылезе дзе-небудзь на дубняк, наесца жалудоу ці парахні i шыецца ў непралазную заглуш. Сач., Д, 77. ЗАГНЕ'Т м. Пук лучын, які запальваюць у печы, калі пасадзяць хлеб, каб ён лепш падрумяніўся. Сосонка моя и к бору, Рубайте ее до долу. И везите ее до дому, Да й колите на загнет: Загнетуйте коровай. Радч., ГНП, 103; Гом. ЗАГНЕ'ТАВАЦЬ (загнетувать) незак. Падрумяніць. Сосонка моя и к бору, Рубайте ее до долу, И везите ее до дому, Да й колите на загнет: Загнетуйте коровай. Радч., ГНП, 103; Гом. ЗАГО'НКА ж. Загон (паласа, участак ворнай зямлі, поля). У мінулым годзе Юрка ўпершынюў самастойна сеў за штурвал камбайна, прагнау першую загонку i адчуў усю сілу цудоўнай жняі. Краўч., НХП, 374. ЗАГРАБА'СТАЦЬ зак. Неадабр. Загрэбці (сілай захапіць i адправіць куды-н.). Немцы хацелі мяне ў Германію заграбастаць, таму я пайшоў на чыгунку. Шам., IV, 506. ЗАГУБЕЦЕЛЬ м. Згубіцель. Яе той жа загубитель под вокошком стоить. Рам., БС, I—II, 156; Журавічы Раг. ЗАГУМЕ'ЧА н. Загуменне. Дагледзела Матруна гаспадарку, села кале акна, пазирае на загумечэ, як там дзеўки з хлопцами жартуюць, смеютца. Серж., СРБП, 76; Белае Балота Маз. Тольки на загумечи трохи ачухаўса чорт. Серж., СРБП, 68; Лучыцы Маз. ЗАДЗІВЕ'ННЕ н. Здзіўленне. 3 задзівеньнем глядзелі продкі з залатых рам. Дуд., M, 59. ЗАДЗІЛГНЬКАЦЬ зак. Задзынкаць, зазваніць. Узнялася гамана, i тады тоненька-тоненька, як бы баючыся парушыць спакой, задзілінькаў званок у руках дзеда Сопата. Саб., БАС, 35. ЗАДРЫМУ'ЧАНЬІ дзеепрым. Зарослы вельмі. Задрымучаны крушнікам i арэшнікам Грыцаў расцяроб. Сач., П, 6. ЗАДУБЕ'ННЕ н. Калянасць, цвёрдасць. Твар яго быў абветраны да задубення скуры, як у рыбака. Шам., IV, 392. ЗАДУ'МНЫ прым. Задуменны, задумлівы. Але Альбіна ішла задумная, маўклівая. Саб., БАС, 95. ЗАДЫ РКАЦЬ зак. Затрашчаць. У наступны міг блізка i злосна задыркаў нямецкі кулямёт. Мел., II, 230. Параўн. з а к л е к а таць, з а с т у г н я ц е ц ь. ЗАЖО'Н м. Зажынкі (пачатак жніва). Девушки идуть туда в зажон — ідуць у заработкі. Радч., ГНП, 9; Гом. ЗАЖЫ'ТАК м. Набытак. Зажытак на стале небагаты. Нав., CT, 122. ЗАІРЧА'ЦЬ зак. Пачаць ярка свяціць. Раптам успыхнула i заірчала на ўсходзе жывая залатая кропка, першы праменьчык сонца на самым небасхіле. Лупе., ВТ, 192. ЗАЙЗЯ'ЦЬ зак. Заззяць. Шапку зняў, да хата вся i зайзяла. БКЭ, № 15; Камаровічы Маз. ЗАЙЦЕ гзайці замуж — выйсці замуж. Ня жаль жа мне, што замуж зашла, Али жаль мне, што за суседа. И што за суседа у моем вокне. Сно, ВБП, 21; Гом. ЗАКАБА'ЙЧЫК м. Участак невялікі, мясціна. Сям-там разбегліся па ім закабайчыкі хвойніку, стаяць на прасторы адзінокія дзічкі, а сама гара зелянее лубінам. Рак., СЛС, 5. ЗАКАЛО'ДЗЩ Ь зак. Застопарыць. Каго ж там сёлета прышле Баброў у Азёры І каль прышле, што там у іх закалодзіла? Краўч., НХП, 440. ЗАКАНУ'РАК м. Цеснае памяшканне, цёмны куток. Эльвіра з нечакана злоснай рашучасцю заявіла, што ў сабачы заканурак, які ен знайшоў, яна больш не
Дадатковыя словы
дзеўкй, загнетаваць, загонка, загумеча, задзівенне, задрымучаньі, задубенне, задумны, зайзяць, закалодзщ, заірчаць, толькй
4 👁