дзядзъку. Каб сказаў, што ён жміндзіла, стара, дык не. Сач., БРВ, 26. Ж Н ІУЕ н. Іржышча. Ад камбайна, выкіроўваючы на дарогу, проста па жніўю ехала параконная бястарка, даверху насыпаная збожжам. Краўч., НХП, 359. Ж О ТАМ (жогом) прысл. Упоперак. Змей лопату узяв: ну, Иванька, садися! От ён што сядя, дак ня так — то боком, то жогом. Рам., БС, 265; Перарост Гом. Ж О'ДНЫ (жуодный) займ. Ніводны, ні адзіны. Жаніх не павінен паднімаць жуоднай рэчы, якую часамі ўпусціць невіеста пры венчаньні. Серж., ПЗБП, 180; Лучыцы Маз. Ж РА'ННЕ (жраньня) :на жранне — на з'ядзенне. Аж присылая нячистая сила з мора, той самый змей, што хотев яго сратить, каб везти царевну большую яму на жраньня. Рам., БС, III, Гарадзец Раг. Ж РЭ'БЧЫ К м. памянш.-ласк. жарабя. А ў тое кобылы есь жрэбчык, то той можэ цебе возіць. БКЭ, № 31; Юравічы Рэч. Ж УДА' ж. Муз. Гудок (смычковы музычны інструмент). Як зайграем жа мы. Мой муж — ў дуду, Я молода — ў жуду, Детки — ў жулейки. Дэмб., ООМГ, I, 536; Гом. Ж УКО'ВІНА ж. Пярсцёнак. Самаю гарэйшаю прыеміетаю бывав, калі ўпадзе з рук веньчальная жуковіна, бо тагды не хібіць хто-небудзь памерці. Серж., ПЗБП, 180; Лучыцы Маз. Ж УЛЕ'ЙКА м. Муз. Жалейка. Як зайграем жа мы: Мой муж — ў дуду, Я молода — ў жуду, Детки— ў жулейки. Дэмб., ООМГ, I, 536; Гом. Ж УПАНГНА ж. Жупан. Постель мне постеле жовта бурковина. А под головочку — синя жупанина. Радч., ГНП, 150; Гом. Ж УРА'ВАЧКА (журавочка) ж. памянш.-ласк. маладзенькая самка жураўля. А журавочка кряче, полудновать хоче, А маленькій журавок полудновать приволок. Радч., ГНП, 58; Гом. Ж УРАВО'К м. памянш.-ласк. маладзенькі журавель. А журавочка кряче, полудновать хоче, А маленькій журавок полудновать приволок. Радч., ГНП, 58; Гом. ЖУРБО'ВЫ (журбовый) прым. Журботны. Поможитя мне выговорить уси скулы и ўси болячки, тридевять журбовых. Рам., БС, V, 79; Баршчоўка Гом. ЖУ'РЫК м. Кісель журавінны. Радч., ГНП, 13; Гом. Ж Ы ГАНУ'ЦЬ (жигануть) незак. Пальнуць (стрэліць). Мы крычали, мы свистали; нам з дорожки зворочай! Нам з дорожки не звернули, с пистолетов жиганули. Радч, ГНП, 169; Гом. Ж Ы Д К А ж. Жыццё. Просто жыдки нема Кузьме: жонка слова не дась пыгаварыць. Серж., СРБП, 19; Лучыцы Маз. Так пражыли ены ўсю жыдку й дажыли да старасци. Серж., СРБП, 67; Лучыцы Маз. Параўн. ж ы з н я, жызь, жыс ц ь, жы т к а. ЖЫ'ЖА ж. Дзіц. Агонь. Радч., ГНП, 12; Гом. жьгзня ж. Тое, што ж ы д к а. У кожнага свая жызня, свае болькі. Шам., V, 244. Параўн. жызь, жыс ц ь, жы т к а. ЖЫЗЬ ж. Тое, што ж ы д к а. Кожны чалавек жызь па-свойму панімае. Палт., КС, 39. Параўн. жыз ня, жыс ць, ж ыт к а. Ж Ы 'ЛЩ ЦА незак. Натужвацца, пнуцца з усіх сіл. Не дарэмно стары Лясун жыліўся так: було чаго шкадаваць! Мел., VI, 357. Навошта ж яму тады жыліцца так на зборцы? Шам., IV, 224. ЖЬІРЬГ прым. Сыты, тлусты. Радзі, божа, жыта, пшаніцу, А нам, дзядзя, паляніцу. Хоць сырую, то жырую, Абы, дзядзя, не малую. ЗП, 188; Глушкавічы Лельч. жысць ж. Тое, што ж ы д к а. Кончана наша жысць, не пападзём i дамоў! ЧК, I, 248; Мярку
Дадатковыя словы
гануць, жраньня):на, журык, жыжа, зядзенне, улейка, уравачка, ўсй
5 👁