то було здавну, спачатку, у старину: што як выйдя чаловеку восемдесят годов, или семдесят, и ён уже значитца станя драголь, работать ня здолея — дак што з яго — дак яго треба уже у лоповщину. Рам., БС, IV, 180; Карма Гом. ДРАМУ'ШЧЫ прым. Дрымучы. Заехала наша братьтя на ношлег у пущу, да у драмущу — где хрен да капуста! Рам., БС, III, 429; Беліца. ДРАПА'Ч м. Драпка. А калі паны чай п'юць, то й кураць. Дзярэ, падла, нібы драпачамі. Пал., КЗС, 16. ДРАПЧА'СТЫ (драпчастый) прым. Тое, што д р а б ч а с т ы. Пороги еловые А столики тесовые; Скатерти драпчастые,— А усе гости не частые. Дэмб., ООМГ, I, 531; Гом. ДРА'ЧА ж. Бойка. Споравалі, споравалі i сучынілі між сабой драчу. ЧК, 245; Мяркулавічы Раг. ДРОЗД -БЕЛАБРО'ВІК м. Заал. Від дразда. Проста з-пад маіх ног з трэскам сарваўся дроздбелабровік. Дан., ЗА, 243. ДРУЖБЕНА м. Муж. Не лежала, моя мати, ни день, ни годину, Изсушила мене, мамочка, неверна дружина. Радч., ГНП, 147; Гом. ДРЫГАТАЦЬ незак. Рабіць рэзкія рухі. Малый воробейко по двору ходить, птичек ловить; Курочки не хочуть, лапками дригочуть. Радч., ГНП, 149; Гом. ДРЫНЧА'ЦЬ незак. Адзывацца перарывістым дрыжачым гукам. Рая «крыулялася», голас яе дрынчаў, ламаўся. Шам., II, 45. ДРЭ'БЫ толькі мн. Кроквіны. Будоуля асунулася, сцены пакрывіліся, стрэхі пагнілі або вецер паздзіраў, толькі дрэбы тырчаць, бы косці з дохлага каня. Серж., КАБП, 35; Лучыцы Маз. ДРЭ'МА (дрема) ж. Соня. Дрема дремле под куделей, Дрема дремле под шовковой; Устань, дрема, свёкор еде. Дэмб., ООМГ, I, 531; Гом. ДРЭ'НЬКАЦЬ незак. Званіць. Нарэшце, вартаўніца дрэнькала ў стары вышчаролены званок, i стрыжаныя шасцікласнікі гаманлівай талакой зрываліся з месца. Нав., В, 156. ДУ'БА прысл. Дыбка. Взялі его раздзеваць — як поцяглі за штаны, так прыгнуў хвост, так i стаў дуба. БКЭ, № 21; Камаровічы Маз. ДУБ 'Е н. Зборн. Дубовы лес. На тым вострови правогромный лес, дубъё. Рам. БС, III, 356; Буда Раг. ДУБГШЧА (дубища) н. павел. дубец. Ня высек жа лутища, да высек доброе дубища. Рам., БС, III, 429; Беліца. И ссылаю вас дубищи у гнилыя дуплищи. Рам., БС, V, 84; Карма Гом. ДУБЛЯВА'ТЫ (дублеватый) прым. Дуплаваты. Чому дуба не рубати, що дуб дублеватый. Радч., ГНП, 14; Гом. ДУБЯНЯ'ТКА (дубенятко) н. памянш.-ласк. дуб. На мори на лукоморъи стоять три дубенятки. Рам., БС, V, 85; Гом. ДУ'ЙКА ж. Завея, замець, завіруха. Дуйка была такая, што не відаць было нічога за дваццацьтрыццаць крокау. Сач., ЧН, 272. Яно i не дзіва — дзе ж яшчэ ёсць такі прастор ветру i дуйцы. Сач., Д, 165. ДУ'МАЛКА ж. Галава (розум). Думалка твая не туды навернута. Губ., НКП, 234. ДУ'МНА прысл. Задуменна, заклапочана. I на душы ў мяне было трывожна-трывожна. / думна-думна. Сач., А, 12. ДУ'МНЫ прым. Загадкавы. Соснився мне, мой сын, сон дивный, прадивный, думный, прадумный. Рам., БС, III, 385; Hiсімкавічы Раг. ДУНДУ'К м. Дурань, цурбак. Я гавару пра звычайных немцаў. Яны дундукі парадачныя. Нашыя іх вакол пальца абводзяць. Нав., СТ