их; кому кольки, отъ ён и в изволя. Рам., БС, IV, 82; Карма Гом. ВЫ'ЗВАЦЦА зак. Азвацца. Яна стала вызываць, хто ўкраў яе вешчы. Ен вызваўся. ЧК, I, 254; Мяркулавічы Раг. ВЫ ЗЫ ВАЦЬ незак. Выклікаць. Яна стала вызываць, хто ўкраў яе вешчы. Ен вызвауся. ЧК, 254; Мяркулавічы Раг. ВЫ ЗНАЦЦА зак. Прызнацца. От яны узяли, да ў том слови и повинилися,— вызналися обчаству. Рам., БС, IV; Карма Гом. ВЫ КАЗАЦЬ незак. Знайсці, адшукаць. Було, говора, у нашого цара три дочки, и их покрадзено на ноч. Цяперича наш цар прося: «Хто б то найшовсъ выказаць моих дочок,— половина яму царства отказую». Рам., БС, III, 156; Навасёлкі Раг. ВЬГКАРАСКАЦЦА зак. Выкарабкацца (вызваліцца з цяжкага становішча). Ледзь выкараскаўся ад смерці. Шам., V, 434. ВЫКАТА'ЦЦА (выкататца) незак. Узыходзіць (пра сонца). С-под лесу, лесу зара занимаетца, зара занимаетца, сонца выкатаетца. Рам., I—II, 159; Беліца. ВЫ'ЛАДЗІЦЬ зак. Сабраць куды-н. Але ось перад дзисятухаю выладзила Матруна свайго Семка ў балото рабиць сено. Серж., СРБП, 76; Белае Балота. ВЫ'ЛАЖЫЦЬ незак. Вылазіць, выбірацца. Ен вылажуе з-пад моста. ЧК, I, 68; Рудня Чач. ВЫМЕ'РШЧЫК м. Мерка. А бедны конь, вымершчык сілы гэтай. Дуб., I, 363. ВЫ М ЕСЦ ІСЯ зак. Груб. Выйсці, выбрацца прэч. Толік, зладзейкавата зыркнуўшы на старога Дзяніса, адпаласавау з буханкі, што ляжала на стале, ладны акраец i вымеуся на вуліцу. Дан., ЗА, 80. Яго далікатна просяць вьімесціся з кабінета. Шам., V, 221. ВЬГМЧАЦЬ зак. Выгнаць (сілаю, хутка). Тут падарожны ўхапіў за каўнер старца да й вымчаў его з хаты. Серж., СРБП, 129; Млынок Маз. Параўн. выперЦ i. ВЬГПАРАЦЬ зак. Адшукаць, знайсці. Калі захварэла старейшая дзяўчынка, усю станцию аббегала, а ўрача знайшла. Выпарала сярод палонных сербаў, якія рэзалі немцам шпалы. Нав., СТ, 271. ВЬГПЕРЩ зак. Тое, што в ы мч а ц ь. Не з выгоды выпер дацямна сваіх Зайчик! Мел., V, 194. дух выперці — памерці. Але бачыць, аж з Ничыпара й дух выперло. Серж., СРБП, 54; Лучыцы Маз. ВЫШ ВА'КА аг. Любіцель выпіць, п'яніца. Гарманіст i выпівака Вальдэмар Луста. Лупе., ВТ, 11. Были ляснічы, выпівака i нячысты на руку, залічыўшы яе ў штат лясніцтва, зрабіў хатняй гаспадыняй. Шам., ВТБ, 199. ВЬГПІНКА ж. Ласк. Выпуклінка. Воч бы не зводзіў з яе мілага твару з прыгожымі смуглявымі выпінкамі шчок. Мел., VI, 44. ВЫПЛ ГШ ЧВАЦЦА незак. Паказвацца (праціснуўшыся адкульн.). Глушакі збіраліся з двара ехаць, калі сонца толькі начало выплішчвацца з-за цёмнага лесу. Мел., VI, 8. ВЫ ПЛЫ НУЦЬ зак. Выплысці. Ана выплыне, дась грудзі дзіцяці, накорміць, i зноў до вады пойдзе. БКЭ, № 40; Ужынец Рэч. ВЫ ПРАТАЦЬ зак. Расчысціць. Возьми ты яго, ето пшанцо, няси к пану, отдай пану и скажи пану, нехай ён за ноч лядо выпратая, тогды выпаля, тогды успаша. Рам., БС, III, 392. ВЬГПРУЦЩ ЦА зак. Груб. Здохнуць. Але ось чуць свет улазиць у хату хурман да й кажэ, што кони выпруцилиса. Серж., СРБП, 43; Лучыцы Маз. ВЬГПРУЦІЦЬф ногі выпруціць — памерці. Каб ён здох... каб ён ногі выпруціў. Кап., СЖЛ, 59. ВЫ РАБЛЯЦЦ А незак. Выбірацца (з цяжкага становішча). Па niсаным i Піліпчык не надта разу
Дадатковыя словы
вызвацца, выкатацца, выладзіць, вылажыць, нясй, пяніца
4 👁