ёладжайце! БКД № 27; Камаровічы Маз. ВЛО'ВЫ толькі мн. Паляванне. Вставайте, братцы, Кони седлайте; Поедем на вловы, Зялёныя дубровы. Дэмб., ООМГ, I, 526; Гом. ВГШАНЬКА ЗЯЛЕ ПУХА ж. Вішня зялёная, недаспелая. Яшчэ нядаўна на вішняку, у засені якога мы з Анастассяй Паулаўнай сядзелі цэлымі днямі, віднеліся вішанькі-зялепухі. Саб., II, 79. ВО'БМЕЛЬГАМ прысл. Імгненна. Аднак, калі іх не было ў хаце, я хуценька скідаў світку i вобмельгам кідаўся на печ. Саб., II, 14. Вобмельгам накінуў на плечы ватоўку, дастаў з-пад падушкі шапку i праз лаз выпаўз за хлеў, у поле. Сач., БРВ, 298. Параўн. в о п р а м е ц ц ю. ВО'БЧАСТВА н. Грамадства. Ня молитеся етым богам — так вобчаствы делали сабе боги — етыя боги поганыя, проклятыя. Рам., БС, IV, 4; Вылеў Гом. ВО'ДСТУП м. Адлегласць. Аўгуст Эрнеставіч не размаўляе. Яму не таму крыўдна, што найоліжэйшыя людзі, якія дзялілі з ім уладу, у водступ не едуць. Нав., CT, 358. BO'IHCTBA н. Вайна. Быў на eoінстве — трэбавалі. Многа сіл пабіта, a ўвесь быў паранят. ЧК, I, 249; Мяркулавічы Раг. ВО'ЛГЛЫ прым. Вогкі, волкі. Ноччу, калі халодныя зоркі глядзелі на заснежаную мёртвую зямлю, раптам падзьмуў волглы вецер. Дан., Ж, 12. Параўн. в о л к i. ВО'ЛІК м. памянш. вол. I стаяў там, у хляве волік. ЧК, II, 158; Перарост Гом. ВО'ЛКІ прым. Toe, што в о л г л ы. Плаще адразу ж намокла, зрабілася знобка — волкі халадок браў за плечы. Сач., ПНР, 218. Вечарам Ласка вярталася з пашы. Часам яна забывалася i прыносіла ў зубах маленькі пучок волкай травы. Дан., НД, 92. Днём яшчэ цёпла, а ночы волкія, важкія, i ранкам на бульбоўніку, на Траве белыя махры шею. Мел., VI, 199. ВОН займ. ё н. Вон не любіць кідаць словы на вецер. Палт., КС, 54. ВОПРАМ ЕЦЦЮ прысл. Тое, што в о б м е л ь г а м. Ен i цяпер, здаецца, адчувае, як у яго тады па целе забегалі мурашкі, i ён вопрамеццю кінуўся на крык адчаю. Саб., БАС, 71. Так І не агледзеўшы як след свайго селішча, не пахадзіўшы па ім, вопрамеццю кінуўся на вуліцу. Сач., АП, 372. ВО'РВАНЬ ж. Тлушч з марскіх жывёл або рыб. У афіцыні было змрочна, чадзіла свечка, пахла кіслай капустай i ворванню. Лупе., П, 54. ВУЖО'УКА ж. Вужоўнік. Здаралася іншы раз, што з лесу цётка прыносіла як не палавіну каробкі вужовак i, плюючы, выкідала іх на сметнік. Сач., БРВ, 40. ВУ'ЗЛІК м. памянш. вузел. Глядзи ж, панначка, гэтый вузлик выкинь на крыжовых дарогах. Шэйн, III, 385; Ельск. ВУЗЛЯ'КА ж. павел. вузел, клунак. Знайшлася нейкая немка, паспачувала бацьку — цэлую вузляку навязала трантаў. Сач., П, 48. ВУ'ЛКА ж. Вуліца, завулак. Вышов на вулку, начав судити: Моя невестухна сонливая, На работу ленивая. Дэмб., ООМГ, I, 587; Гом. ВУ'ЛЯ ж. Качка. Люлі-люлі, Паляцелі вулі. ДФ, 162; Салтанаў Рэч. Параўн. в у ц i ц а. ВУ'РЗНУЦЬ зак. Стукнуць (нанесді ўдар). Як вурзнуў яму па пераносіцы, ажно юшка пацякла. ЧК, I, 232; Петр. ВУСЦГШ НА прысл. Зацішна. Трохі вусцішна ноччу ў лесе. Нав., ВС, 34; У лесе было вусцішна, але хораша. Дан., Ж, 60. // Спакойна. Без ніякай дамовы напрыходзіла іх, па адной, баб семвосем, i кожная, перад тым, як вусцішна-ўрачыста сесці ў радок на лаве, надавала гаспадыні ву
Дадатковыя словы
boihctba, вобчаства, ворвань, вужоука, вузляка, вузлік, вулка, вуля, вурзнуць, найбліжэй
5 👁