нія варанячыя i сарачыныя гнёзды. Лупе., ВТ, 102. ВАРАЦГЦЬ зак. Абярнуць. «Baрачу,— кажа,— теае лаўкі,— eaрачу,— кажа,— дом твой!» ЧК, I, 246; Мяркулавічы Раг. ВАРВОЛ Ь м. Каламазь. Калёсы агледжаны, падмазаны варволем. Нав., ТСЗ, 4. BAPKA'T. Гл. к о т-в а p к а т. BAPKATO'K. Гл. к а т о к-в а p к ат о к. ВАРО'НУХА (варёнуха) ж. Гарэлка з мёдам i рознымі прыправамі. Эр., ОБП, 16; Брагін. ВАРО'ТНІЦА (воротница) ж. Вароты, сплеценыя з прутоў. Повесила я сподницу над воротницею. Рам., БС, I—II, 238; Беліца. ВАРО'ЦЕЧКІ (воротечки) толькі мн. памянш. вароты. Ой у новым родзе трое воротечек. Шэйн, III, 403; Дзякавічы Маз. ВАРУ'ХЛІВЫ прым. Рухомы, трапяткі. Весці ў цемры было нялёгка: толькі бачыш, што варухлівую вузкую шчыліну святла. Мел., I, 79. ВАРЫ ВЕ'НЬКА ж. памянш. варыўня. Я... аднойчы, забраушыся ў варывеньку, спрабавау крэмзаць паперу. Саб., ЗПД, 163. ВАРЫ'КСА м. Капрыз. И бяры ты от яго плаксы и крыксы, и варыксы. Рам., БС, V, 33; Нядойка Раг. ВАРЭЕЧКА ж. Памянш. да в ар э й к а. Адна ж, дык варэечку з кулачок прыставіш — i мне хапае. Саб., БАС, 169. ВАРЭ'ЙКА ж. Гаршчок. Дастаушы чыгунок ці якую варэйку, ён адхопліваў гарачы кружок, заглядваў у пасудзіну i дабрадушна бубніў. Рак., БВ, 94. Як стаялі на запечку непрыбраныя варэйкі i міскі, так i асталіся стаяць нямытыя. Лупе., ВТ, 254. ВАСГЛЛЕ н. Абрад. Свята напярэдадні Новага года. Першае свята — святое ражство. А другое свята — святое васілле, Трэцяе свята — да Йван-кресціцель. Ражство прышло — нам радасць прынясло, Васілле прышло — Новы год прынясло. ЗП, 204; Том. ВАСКАЗА'ЧЫНА ж. Вашчына. Хлебны квас сапраўды быў добры: з васказачынай, халодны, рэзкі, здавалася, мацнейшы за тую гарэлку, якой толькі што частаваў гаспадар. Саб., ЗПД, 45. ВАСНУ'ЦЬ (воснуць) зак. Заснуць. Пришов к ей сам Сус Христос: чаго ж ты, мамка прачистая, воснула? Рам., БС, V, 65; Антонаўка Том. ВАСПРЫЕ'МНІК (воспріемник) м. Пераемнік, прадаўжальнік, спадчыннік. Дай-жа, Боэ, штоб наш унук велик рос! И положил копейку в рюмку, налил ее водкой и передал воспріемнику. Шэйн, III, 385; Ельск. ВАСТА'ВІЦЬ (воетавіць) зак. Па~ кінуць. Господи, говора, не воет ави мяне, я покору с я табе! Рам., БС, IV, 17; Вылеў Г ом. ВАСТРАСЦІ'Л (вастрастил) м. Военачальнік, галоўны ваявода. Тогды Михаилу говора Бог: «вастрастил» будь, а яго трэба спихну ць. Рам., БС, IV, 1; Вылеў Том. ВАСТРАШЧА'ЦЬ (востращать) незак. Страшыць, палохаць. Востру шабельку вынимаете, Красну девочку востращаить. Рам., БС, VII, 6; Г ом. ВАСЬМІ КЛЕНКА ж. Кепка васьмігранная. На ім шэры, з абвіслымі штрыфелямі летнік, сіняя кепка-васьміклінка з кароценькім брылём сплюсну лас я ад меха i сям-там прабіта дажджом. Рак., БВ, 37. Адзін — у маленькай чорнай кепцы-васьміклінцы. Рак., В, 289. ВАУКАРЭ'ЗІНА аг. Ваўкадаў. «У-у, ваўкарэзіна! Утомы на цябе няма» Сач., Д, 6. «Пайду праганю, ваўкарэзіну,— сказаў ён.— Спаць цяпер не дае». Дан., ЗА, 82. ВАЧАНЕЦА ж. Вачніца. Вочы яе некалі былі блакітныя i светлыя, праваліліся глыбока ў вачаніцы, a твар зморшчыўся, спалатнеў. Сач., БРВ
Дадатковыя словы
bapkatok, варонуха, варотніца, вароцечкі, варухлівы, варыкса, варэйка, васнуць, васпрыемнік, ваставіць, вастрасціл, вастрашчаць, ваукарэзіна, венька, воспріемнйк, воспріемнйку
3 👁