волик на пристяжку, волик водовозьник, волик перавозьник. Рам., БС, I—И, 201; Раг. ВАДЗЯ'НКА ж. Вядро з вадой. Радч., ГНП, 14; Гом. ВАЖ ДА'ЦЦА незак. Доўга займацца якой-н. справай. Столькі яны важдаліся з ім... а ён вунь якой думкі пра брыгаду. Шам., IV, 383. ВАЖНЕ'ЙШЫ прым. Пар. ст. Цяжэйшы. Наш, цётка, пуды на чатыры быу важнейшы. Лупе., ВТ, 212. ВАЗЛГШНЫ (возлишный) прым. Прыгожы. На мори — лукомор и стоит сосна, под той сосной сидять три возлишных пани. Рам., БС, V, 19; Гом. ВАЗЛЯЦЕ'ЦЬ зак. Узляцець. Як той варабей вазляцеў да засвістаў, дык уся к яму, якая толькі ёсць, лятучая пціца зляцелася. ЧК, I, 245; Мяркулавічы Раг. ВАЗУНО'ЧАК м. ласк, вазак. А вазуночкі паўязджалі, Паўязджалі, A касарыкі покасілі На сенажаці. ВП, 376; Маханавічы Рэч. ВАЛАВО'ДЗІЦЬ незак. Зацягвадь наўмысна вырашэнне якой-н. справы, валакіціць. Так хваліць, a пасля столькі валаводзіць i... адхіліць. Шам., IV, 412. ВАЛАДА'РЫЦЬ незак. Уладарыць. Прошлую зіму як валадарылі паліцэйскія, старасты, вось так... i перахаваўся. Нав., CT, 57. ВАЛАЕ'Д (волоед) м. Той, хто любіць есці валовае мяса. Дружки волоеды, Як сели.,— вола зъели. На столе ни крошки, А под столом— ни косточки. Шэйн, III, 408; Дзякавічы Маз. ВАЛАСНЯ'ВЫ (волоснявы) прым. Валасяны (зроблены з валасоў). Мой милы в гусли играя. Яго гусли золотыя, Струночки шавковыя, И смычок волоснявы. Шэйн, I, 175; Гом. ВАЛАХАСЦЕНЬКІ (волохастенькій) прым. ласк. Калматы. Удоль по рэчачцы селезень плывет, косолатенькій( волохастенькій. Рам., БС, I—II, 42; Юркавічы Гом. ВАЛАЧКО'М прысл. Воланам. Толькі праз тыдзень у сплыла наверх, i рыбакІ валачком выцягнулі на бераг. Серж., КАБП, 33; Лучыцы Маз. ВА'ЛКА прысл. Хістка, перавальваючыся. Пачула сябе трохі лягчэй, калі Пракоп палез з-за стала, валка, няўклюдна патупаў на двор. Мел., VI, 277. ВАЛУНО'К м. ласк, таран. Худы валунок,— дакорліва ківаў галавой барадаты. Дан., Ж, 154. ВАЛЬГО'ТА (вольгота) ж. Вольнасць, воля, свабода. И дав яму цар вольготу, на нескольки уремъя, на свадьбу. Рам., БС, III, 351; Шарахоўскія Буды Раг. ВАЛЮХАВА'ТЫ прым. Трохі санлівы, вялы, неахайны. Иван»,— крычыць валюхаваты, мабыць, год не голены дзядзька. Нав., СТ, 165. ВАЛЮХА'ТЫ прым. Вялы, санлівы. Са здзіўленнем, страхам, глядзщь лётчык на неахайнага, валюхатага селяніна, які nepaмог яго, праслаўленага аса. Нав., СТ, 221. ВАЛЮ ХАЦЬ незак. Ісці, перавальваючыся з боку на бок. Аўтушак валюхае ззаду. Абодва ідуць да сем'яў — Анкудовіч у Азяркі, дзе жыве жонка з трыма дзяцьмі, а Аўтушак далей, у Лазавіцу. Нав., СТ, 52. ВАЛЯ'ННЕ н. Падзенне. Ты раба божая ня бойся ни ўбиваньня, ни валяньня, ни чижолого подыманьня. Рам., БС, V, 55; Буда Гом. ВАНО' (воно) займ. Яно. Дробнэ пшонце, дробне! Но все воно здобнэ. Шэйн, III, 429; Дзякавічы Маз. ВАРАН 1'СТЫ (воронистый) прым. Вараны, чыстакроўны. Наши коники воронистые, Воронистые, знакомистые. Радч., ГНП, 41; Гом. ВАРАНЯ'ЧЫ прым. Варонін. У іхніх вершалінах асталіся леташ
Дадатковыя словы
вадзянка, вазляцець, вазуночак, валадарыць, валаед, валаснявы, вальгота, валюхаты, валянне, варанячы, дацца, семяў, ўбйваньня
7 👁