Народная лексіка Гомельшчыны ў фальклоры і мастацкай літаратуры (1983)

 ◀  / 177  ▶ 
лізу, мусіць, на суседнім двары, бэлькалі авечкі. Мел., V, 41. БЯГУ'ЧЫ (бягучі) прым. Быстры. Ножки мои бягучія, чаго скоро подломилися? CHO, ВБП, 21. БЯДЗЯ'К (бедзяк) м. Бядняк. Были яны дужо з беднаго зложенія; а покуль етых сынов nopacцив, бедзяк моцно став. Рам., БС, III, 228; Нісімкавічы Раг. БЯЗБА'ЦЬКАВІЧ м. Сірата. Ведала, бязбацькавіч [Сашка]. Дан., Ж, 53. БЯЗВО'ЧНЫ прым. Сляпы. На том дуби звив орол кубло бяздоннае, и знёс яечко бязжовтное, и вывяв дятёнка бязвочнаго. Рам., БС, V, 127; Будзішча Гом. БЯЗГЛУ'ЗДЗЩ А ж. Глупства, недарэчнасць. Ад гэтага яна зрабілася яшчэ больш шумная: не гаварыла — крычала i была бесталковая — часта пляла бязглуздзіцу. Шам., ВТБ, 114. БЯЗДО'ЛЛЕ (бездольле) н. Нядоля. Пріехали венчэтца — нема попа дома, ти твое нещасте, ти мое бездольле? Рам., БС, I—II, 118; Ветк. БЯЗДО'МНЩ ТВА н. Бяздомнасць. Хай бы яны, фашысты, спазналі, што такое ваша, разбурэнні, смерць блізкіх i бяздомніцтва. Сач., А, 62. БЯЗЖО'УТЫ прым. Без жаўтка. На том дуби звив орол кубло бяздонное, и знёс яечко бязжовтное. Рам., БС, V, 127; Будзішча Гом. БЯЗМУ'ЖНЯЯ прым. Незамужняя. Млынар... ўскінуў на воз мяШОк жыта, барану, нават унука пасадзіў — бялявенькага хлопчыка малодшай бязмужняй дачкі. На в., СТ, 346. БЯЗДО'НЫ (бездоный) прым. Бяздонны. Бездоное море. Радч., ГНП, II; Гом. Параўн. б я з э дII ы. БЯЗЭ'ДНЫ прым. Тое, што б я здоны. Ё, гавора, у вокіяни бязэдным зямля — иди ты достань оттуль. Рам., БС, IV, 1; Вылеў Гом. БЯЛУ'Н. Гл. грыб- бялун. БЯЛЬМА'ТЫ прым. Бяльмасты. Раман нядобра бліснуў бяльматым вокам. Нав., СТ, 157. Б Я Л Я ўІЦ А (белявица) ж. Тое, што б е л а в i ц а. Скула скулица, белая белявица, рыжая рыжавіца... с чаго ты ўзнялася. Рам., БС, V, 91; Баршчоўка Гом. БЯРЧАТТЫ прым. Узорысты без колераў. У мяне пярыны пуховыя, у мяне падушкі цвятовыя, У мяне палажочкі бярчастыя. Б, II, 63; Перарост Гом. БЯСЕДА-ПЯРЭ'ЗВА ж. Бяседа ў адказ (з пачастункам). У доме адпачынку наладжваюць такія бяседы-пярэзвы часта. Саб., I, 154. БЯСЧА'СНЫ (безчастный) прым. Нешчаслівы, няшчасны. Родимая моя безчастная родила, щастядоли не дала. Рам., БС, I—II, 45; Тарадня Гом. БЯСШТА'ННЫ прым. 3 голымі нагамі, без штаноў. Простая, знаёмая з бясштаннага маленства, работа дала асалоду. Шам., V, 18. В ВАБДЗЕ'ЛКА ж. Павітуха. Уж ты бабка-вабдзелка, Перароб майго дзіцятку, Дзіця майго маленькага, Раждённага сыночка. РП, 156. ВА'ВА ж. Дзіц. Боль. Радч., 12; Гом. ВАГО'НКА ж. Зборн. Дошкі для абшалёўкі. Як закончылі вагонкай абшываць тваю веранду — дык хоць бы абедаць паклікаў. Дан., Ж, 70. ВАДАВО'ЗШ К (водовозьник) м. В а да воз. Волик на припряжку
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бягучы, бядзяк, бязвочны, бязглуздзщ, бяздолле, бяздомнщ, бяздоны, бязжоуты, бязмужняя, бясчасны, бясштанны, вава, вадавозш, вокіянй, пріехалй, пярэзва
4 👁
 ◀  / 177  ▶