БУ'ДЗЬКА м. Чалавек бывалы, хваткі. Пакуль хвалько нахваліцца, то будзька набудзецца. ЧК, I, 290; Рэч. БУЗУ'Н м. Задзіра, скандаліст. Проста ты мне спадабаўся. Ціхі, ветлівы. Не бузун. Лупе., НБД, 171. БУ'ЙСТРЫ (буйстрый) прым. Быстры (пра цячэнне ракі). Пошла б я сама — боюса, в буйстрой реченьки утоплюса. Шэйн, III, 423; Дзякавічы Маз. # ж тыя лесы порубаю, буйстрыя реки закидаю. Шэйн, III, 413; Дзякавічы Маз. БУК м. Шчолак. Радч., ГНП, 14; Гом. БУЛТЫ ХА'ЦЦА незак. Ныраць, плюхацца. А рыба нібыта ашалела — выскоквае з вады, метры два-тры пралятае ў паветры i зноў бултыхаецца ў ваду. Сач., ЗМП, 166. БУЛЬБАВА'ТЫ прым. Кірпаваты. Кінуліся яшчэ ў вочы бульбаваты нос i таўставатая, трошкі адвіслая губа. Саб., I, 131. БУЛЬБЕ'Ш НІКІ толькІ мн. Страва з варанай тоўчанай бульбы з каноплямі. Радч., ГНП, 13; Гом. БУЛЬНЯ'ЧЫНА (бульнячина) ж. Назва расліны. Трэба выйти на линію (просеку в лесу), знайти камень и, подышовши к бульнячини, пригнуть яе к зямле и покласть на макушку камянь. Рам., БС, V, 67; Карм. БУРКАВРНА (бурковина) ж. Бурка. Постель мне постеле жовта бурковина, а под головочку — синя жупанина. Радч., ГНП, 150; Гом. БУ'РКАЛЫ толькі мн. Пагард. Вочы. Ну, чаго буркалы нацэліў, ідзі хутчэй. Лупе., ДЧ, 176. БУРКАТА'ННЕ н. Буркатня, бурчание. У кустах i ў траве часамі гучаць сапраўдныя чалавечыя галасы — буркатанне, як бы хто перамаў ляецца незразумела. Лупе., ТС, 164. БУРКАТЛГВЫ прым. Бурлівы, звонкі. А калі мы выходзілі з лесу, трэба было перайсці па хісткаму мосціку буркатлівы ручай. Дан., ЗА, 239. БУРНО'С м. Плашч. Маці была апранута ў чорны бурное, доўгі, аж да самых пят. Саб., II, 12. БУСЛ Е'НЩ А ж. Гняздо буслава. На адным з іх, старым, усохлым дубе — бусленіца, i на ёй, падабраўшы пад крыло нагу, стаіць задуменны бусел. Сач., ЗМП, 155. Яна бачыла далёка-далёка на лузе ў самым вільчаку дуба бусленіцу i цыбатага бусла на ёй. Сач., ПНР, 224. Параўн. бусля н к а. БУСЛЯ'НКА ж. Тое, што б у с л ен i ц а. Але як толькі ён угледзеў буслянкі вежаў над астрожнай сцяной, думкі мімаволі скіраваліся зусім на іншае. Сач., ЗМП, 7. БУСЬКА м. ласк, бусляня, буслянё. И абернуў Бог людзей у буськоў. Серж., СРБП, 23; Лучыцы Маз. БУТЬРКА ж. Бутэлька. Ты дедушка, ты лябедушка! Ты бери бутыки, иди за горелкою. Рам., БС, I—II, 197; Гом. БУХАВА'ЦЦА (буховатца) незак. Біцца. Тут етые двое зачали з им буховатца, а тые ўздогон за ими ўчатырох. Рам., БС, I—II, 162; Навасёлкі Раг. БЫ СТРА ж. Імклівасць. Да и стишила мене лозынька, ой сама на берег пошла, и листом запала; у сю мою быстру суняла. Радч., ГНП, 73; Гом. БЫ СТРЫ НЬ ж. Быстрыня, плынь. Алег прабраўся на невялікую прагаліну, за якой пачыналася рачная быстрынь, i спыніўся. Гам., ША, 21. БЫЧА'СТЫ прым. Сутулаваты. Немец у маленькай кепачцы з бычастым загрыўкам уключыў рубільнік. Дан., ЗА, 39. БЬІТ + быту не ведаць — не ведаць спакою. «Каб яна век свой так плакала, каб яна быту не ведала ад слёз»,— загаласіла зноў Агата. Саб., I, 333. БЭ'ЛЬКАЦЬ незак. Бляяць. Паб
Дадатковыя словы
бульбеш, бульнячына, бурнос, буслянка, бухавацца, бэлькаць, енщ, лйнію
4 👁