прым. Пазалочаны. Неправ жё мне одежечку дорогую: Шевковые сукеничка до долу, Череззлотны поясочек на станочек. Радч., ГНП, 69; Гом. ЧЭ'РАП у знач. вык. Хап. Той крывый стае — чэрап за ее! БКЭ, № 30; Камаровічы Маз. ЧЭ'ШЧА (чеща) ж. Цешча. Пушна Ш АБЕЛЬКА ж. памянш. шабля. Добре мы воевали И шапок не внимали, И шабелек не выймали. Шэйн, III, 438; Дзякавічы Маз. ШАБЕ'ТА ж. 1. Тое, што ц а г а л о. Если шабета с кремнем, трутом и осъмаками, да красивый ножик небрежно болтаются у леваго его бока,— он делается предметом зависти всех дзецюков. Эр., ОБП, 112; Брагін. 2. Звязаны скрутак чаго-н. 3 палка, прыбітага пад столлю, Цімох дастае раменную шабету, туга напакаваную усялякімі паперкамі. Нав., ТСЗ, 6. Ш АБОУСЬ у знач. вык. Тое, што ц у к. А мужыки не пападуць на купину, да усе шабоусь у гразь. Серж., СРБП, 59; Лучыцы Маз. Ш АБУЛДЬГХНУЦЦА (шабулдыхнутца) зак. Боўтнуцца (упасці, уваліцца ў ваду). Тольки ены вылезли на бераг, ось два мужыки як шабулдыхнутца ў бабравіну, насилу их Иванчык выцягнуу. Серж., СРБП, 57; Лучыцы Маз. ША'БУСЬ ж. Шабас (суботні адпачынак, які прадпісваецца яўрэйскай релігіяй). Пріедьтя за мною Вы у шабусь рано. Рам., БС, VII, 33; Гом. ШАГ м. Уст. Манета, паўкапейкі. И за скольки ен у яго нанявся— за «дин шаг». Рам., БС, III, 222; Гом. Параўн. ш э л е г. ШАГО'Ю прысл. Шагам. Ступай, мой коник, шагою, Вже моя Адарка зо мною. Радч., ГНП, 99; Гом. ШАЛАПАВА'ТЫ прым. Крыху шачеща, пушна, Процив зяця — не вушла. Шэйн, III, 409; Дзякавічы Маз. ЧЭ'ШЧУХНАВЫ (чещухновы) прым. Цешчын. Штобу его уроки не взяли От цисцяткова витаньня, От чещухновага снеданьня. Шэйн, III, 409; Дзякавічы Маз. лапутны. Пасмеялиса людей з шалапаватаго чалавека й узялиса за свае дзело. Серж., СРБП, 99; Лучыцы Маз. ШАЛЁУЧЫНА ж. Шалёўка. А вавок у яго добры: абабіты выгаблеванымі шалёўчынамі, з шырокай спінкай, на якой звонку намаляваны нейкі дракон. Саб., I, 25. ША'ЛЬКІ толькі мн. памянш. шалі. Зблизиуса ён и бачъщь, што дзеци штось усе важаць на шальках. Серж., СРБП, 15; Лучыцы Маз. ШАМ у знач. вык. Шась, шусь. А яна на козле у комнату шам. Рам., БС, III, 392; Нісімкавічы Раг. ШАПАРНУ'ЦЬ (шапорнуць) зак. Шапнуць. А дочце шапорнула: возьми, каа, тую кайстярку, а замест яе полож другую, свою! Рам., БС, III, 276; Гом. Ш АПАТАЦЦА незак. Шаптацца. Зоры пераміргваюцца i сапраўды як бы шапочуцца. Лупе., ВТ, 41. ША ПКА АБЛАВУ ШКА. Гл. а б л а в у ш к а. Шура з Багдановічам напаткалі дзядка ў шапцыаблавушцы, у разлезлых, падшытых рамянем валёнках. Нав., ВС, 233. ШАПКА-СТАУБУ'Н ж. Шапка папаха. Хоць з-пад каракулевой шапкі-стаўбуна вылазілі зусім сівыя на скронях валасы, бровы яго былі чорныя, як пафарбаваныя. Шам., IV, 392. ШАРВА'РАК м. толькі адз. Рамонт
Дадатковыя словы
стаубун, чэшча, чэшчухнавы, шалапаваты, шалькі, шапарнуць, шарварак
5 👁