хав к им чанец. У нас чанцов спражда богато було, у келянках жили по Дунай-раце. Рам., БС, IV, 138; Целяшы Гом. Скаканув у воду — а там под мостом под тым купалися чанцы. Рам., БС, III, 399; Нісімкавічы Раг. ЧА'ПАЦЬ незак. Чапляць. Еленьзолоторог явився перад ёй. Яна чапая там яго яким пояском, ти чим, и вяде у комнату. Рам., БС, III, 352; Шарахоўскія Буды Раг. ЧАПКАВА'ЦЬ незак. Частаваць (прапаноўваць чарку). От привезли ены таго писара, паставили ему кварту гарэлки й про с яць, чапкуюць, каб ён ужэ добрэ написау пану. Серж., СРБП, 81; Лучыцы М,аз. ЧАПЛЕЯ' ж. Чапяла. Терентея послала Тита по сито, Луку по муку, Хведора по чаплею, Тараску по подмазку. Рам., БС, III, 434; Гом. ЧАПУРНЫ' прим. Злы (які цапае, хватае — пра сабаку). Да спасибо ёй за тоя, що зделала собаком да ня простым,— чапурным и хорошим собаком. Рам., БС, IV, 105; Маркавічы Гом. ЧАПУРУ'ХА ж. Абрад. Нявеста. А ми сюды да не ведалі, Самі коні да заехалі. Дарогаю-таптанкаю — За сваёю каханкаю, Дарогаю-кастрыцаю — За сваёю сястрыцаю, Дарогаю-пацярухаю — За сваёю чапурухаю. ЛБВ, 473; Хільчыцы Жытк. ЧАПЧЫ'ШЧА (чепчище) н. павел. чапец. Чего мати у клеть пошла? На днище, у кублище, по шовковое чепчище. Радч., ГНП, 92; Гом. ЧАРАДЗЕ'ЙШК м. Чарадзей. Усе ведалі, што ён чарадзейник, што ён замовиу сваю стрэлбу. Серж., СРБП, 23; Лучыцы Маз. ЧАРАНО' н. Чарэнь (верх печы). Чарано было цёплае. Дан., Ж, 170. Параўн. ч а р э н. ЧАРАПГЦА ж. Гаршчок. Иди, малый, по водицу, Табе кашка на полицы, У маленькой чарапицы. Рам., БС, I—II, 174; Беліца Гом. ЧАРАСЛО' н. Пояс. На той ели шавковая плеть, на той плети золотое чарасло, на том чарасле пресвятая матер Божая стояла. Рам., БС, V, 2; Вылеў Гом. ЧАРВЯТОК' м. Зборн. Садавіна (чарвівая). Гарачыня, адзінчарвяток. Рак., В, 11. ЧАРНАГАЛО'ВІНА ж. Чараціна. Навыперадкі пусціліся да балацявіны, вырвалі па чарнагаловіне i праз ixt сеўшы на ўколенкі, пілі гэты чисты, як сляза, сок вясны. Сач., БРВ, 244. ЧАРНЕ'НЬКІ прим. Ласк. Чорненькі. Цыганская дзяціна чарненька. РП, 571; Чамярысы Браг. ЧАРНУ'ШКА ж. -.чорная чарнушка. Манашка. Бацюхна кажа — за князя аддаць, Мамачка кажа — ў чорныя чарнушкІ. ВП, 260; Новыя Дзятлавічы Гом. ЧАРТАПХА'ЙКА ж. Іран. Аўтамашына. A гэтак пад абед ужо бачым — чартапхайка аднекуль выкацілася на плошчу. Саб., БАС, 32. ЧАРТО'УКА (чартовка) ж. зневаж. у адносінах да жанчыны, злая жанчына. И жонка такая ж, як ба ŭ ен — чартовка, и чартьняты. Рам., БС, IV, 8; Гом. ЧАРЦГХА (чартиха) жан. да чорт. У чорта дак и борода е, козлиная, а ў чартихи няма. Рам., БС, IV, 8; Гом. Параўн. ч а р ц i ц а. ЧАРЦГЦА (чартица) ж. Тое, што ч а р ц i х а. На том дуби сядиць чартица. Рам., БС, V, 126; Папоўка Гом. ЧАРЦЯКА аг. Перан. Чарцяня (пра гарэзу, свавольніка). Ды толькі нешта нічога не піша, чарцяка. Лупе., ВТ, 43. ЧАРЦЯНО'К м. Чарцянё (дзіця чорта). Там будзе стари чорт з чарцянком прасіць у цябе есць... ЧК, II, 32; Шарахоўскія Буды Раг. ЧАРЧЫНА ж. Чарка. Бацька казаў, што дзед калісь здатни быў да чарчыны. Саб., II, 45. ЧАРЭ'Н м. Тое, што ч а р а н о. Дак жа чарэн, мабуць, е?Щ заняты можа бацькам? Мел., V, 191. На