дая, що яму уроилось у голову, тому мужику. Рам., БС, IV, 48; Гом. Параўн. у ч а ў п ц і с я. У РУП ІЦ Ц А зак. Паглыбіцца (у працу) i рупна працаваць. Чалавек, што сядзеў над уліковымі карткамі, падняў воны, уздыхнуў i зноў урупіўся ў сваю работу. Палт., КС, 10. У Р ЭД м. (урэда ж.) толькі адз. Шкода. Етый много урэду делав. Рам., БС, IV, 93; Балсуны Раг. Отступитяся, беси проклятия, да ня делайтя ни ядыныя урэды. Рам., БС, V, 1; Красная Буда Гом. УСЕНЬКА займ. ласк. усё. Раз прачытае i ўсенька запомніць. Дан., Ж., 18. УС1ЛГСКАЦЦА зак. Абяссіліцца, знясіліцца (ад цяжкай, напружанай працы). Мое ножки у скакались, Мое ручиньки усиливались. Шэйн, I, 176; Гом. УСКАКАЦЦА зак. Стаміцца да знямогі. Мое ножки ускакалисъ, Мое ручиньки усилискались. Шэйн, I, 176; Гом. УСКАЛ АМ УЦЩ Ь зак. перан. Усхваляваць. Сваім праніклівым позіркам, здавалася, ён зірнуў ёй у душу i там усё ўскаламуціў, узрушыў. Саб., БАС, 61. УСКАЛО'ЧАК (всколочен) м. памянш. кол. Один воробей пошов скакать на всколочку, Наступив собе на ножечку. Радч., ГНП, 149; Гом. УСКІ'НУЦЦА іускінуцца ў скуку— засумаваць. Ен ускинувсь у скуку, што як ж а можа быць— куды яна дзелась? Рам., БС, III, 155; Навасёлкі Раг. УСКЛГК м. толькі адз. Вокліч, воклік, выкрык. Радасны ўсклік вырвайся з Жэнькіных грудзей. Шам., I, 443. УСК О РАСЦ І прысл. Неўзабаве, у хуткім часе. Жонка Міканора Іванавіча памерла неяк ускорасці пасля вайны. Дан., МН, 131. УСКРУЦГЦЦА зак. Звар'яцець. Сабралиса людзи да й кажуць, што мабыць с узд ром ускруциласа Кавалиха. Серж., СРБП, ПО; Лучыцы Маз. УСЛО'НЕЦ м. Тое, што с т а л е ц. Сядзиць на ўслонцы, личиць червонцы. Шэйн, I; Гарволя Рэч. Параўн. с т а л о к. УСЛОНЧЫ К м. Памянш. да ў с л о н е ц. Сядайце. Вунь там, на ўслончыку. Кап., А. УССККЛ прим. Высокі. Там стояў явор тонки ўсоки. Шэйн, I, 82; Кадкі Рэч. УСП АД АЦ Ц А зак. Замітусіцца, захвалявацца. Тяпер к вечару собралися уже ўси — нема хлопчика. У спадались, шукать, бутцом, стали. Рам., БС, IV, 94; Балсуны Гом. УСПАКАВА'ЦЬ (успаковаць) зак. Спакаваць. Выйшла ана із хаты, пашлі аны, з клеці выносілі на воз, успаковалі. БКЭ, № 26. У СП АРЫ Н А ж. толькі адз. Выпарэнне, пара. Лес увесь у расе, блішчыць. 3 імшарын падымаецца ўспарына, а туман сунецца ў гусцяжы. Сач., БРВ, 33. УСПЕФЦ1СЯ зак. Тое, што у з ш т у р х а ц ц а. Чаго ўсперся ні свет ні зара! Мел., V, 9. УСПЬГХ м. Успышка. Было гэта ў той час, як я хадзіў далёка ў полі, бяссэнсава пазіраючы на ўспыхі далёкіх зарніц. Лупе., П, 103. УСТО'НЖКА ж. Стужка. Ото дурны які, з шпулькі, што паны сабе прышпуляюць кветкі альбо ўстонжкі, хоча зрабіць даўбешку ij сем пудоў. ЧК, I, 231; Петр. УСТРАНУЦЬ зак. Уладкавацца. У людзей так i робіцца: адно дзе ўстране на добрае, дык брата ці сястру за сабою цягне. Саб., I, 128. УСТУРКВАЦЬ незак. Раскатурхваць. Але колькі хлопцы ні будзілі, колькі ні ўстурквалі Курта, не далі рады. Саб., I, 46. УСУТЫ'К прысл. Усутыч. Частка вёсак уцалее, асабліва тыя, што ўсутык прылягаюць да нямецкіх гарнізонаў. Нав., CT, 195. Тут усутык да агародаў падступае сасоннік. Нав., BC
Дадатковыя словы
зваряцець, ускалочак, услонец, успакаваць, устонжка, ўсй, ўсокй
2 👁