страхата. Дак во страхоты там було. Рам., БС, IV, 10; Гом. СТРАХО'ТНЬІ прым. Страшэнны, ад якога бярэ страх. Якая кароткая ростань ноччу ў Мінску, у страхотным бляску пажараў! Мел., I, 134. СТРАЦЕ'НЕ н. Страта. Да той ацец, по страценю жонкі i сыноў з ее сестрыцу, daŭ жывуць. БКЭ, № 38; Ужынеы Рэч. СТРА'ЦІЦЬ зак. 1. Toe, што спат p а ш ы ц ь. А як жа мне не скучать: у твое мачихи сяньни большая бяседа; хоча яна тябе стратить. Рам., БС, III, 143; Гом. Параўн. с т р а б і ц ь, у б э й д а р ы ц ь. 2. перан. Застацца без каго-н. (калі памірае хто-н.). А там жана мужа стратила, А стративши, у нову горницу внесла. Дэмб., ООМГ, I, 586; Гом. СТРО ІЦ Ц А незак. Збірацца, намервацца. Ён строіўся ўжо ўзяць мяне на плечы. Саб., ЗПД, 115. СТРО'МЫ прым. Стромкі, прамы i высокі. Сасна, пад якой Шура з Багдановічам выбралі месца, стромая. Нав., СТ, 132. СТРУТВІНА ж. Бат. Ягада накшталт марошкі. Я мог лакомиться остатками черники, красной и черной смородины, брусникой, стругвиной. Эр., ОБП, 107; Брагін. СТРУМ Е'НЦІНА ж. Інструмент. Чалавек, мусіць, прыкідваў, куды б яшчэ пайсці, дзе б яшчэ пашукаць тию немидрашчию стрименціну. Саб., ЗПД, 35. СТРУХНУ'ЦЦА зак. Страсянуцца. А ето вот якш барашка: барашка, стухнись! Ен струхнувсь — аж як посыпятца чарвонцы. Рам., БС, III, 279; Гом. СТРЭЦЬ (стредь) зак. Сустрэць. Да ци лебедзя стрели, Ци на море белилися, Што к нам спознилися? Шэйн, III, 407; Дзякавічы Маз. СТРЭ'ЧА (стреча) ж. Сустрэча. От дзеля того, штоб ни было лихой стречи [чтобы что не приключилось от дурного глаза]. Шэйн, III, 385. Ельск Маз. СТ У ГН ЕЦЬ незак. Біць (капытамі). Гэта — стугніць у сотні ног, з храпам i пруськаннем, конскі табун. Рак., С Л С, 112. // Адзывацда гукам ад біцця, удару капытам. А восенню дол стугнеў, быццам бубен, ад капытоў троек — спраўлялі вяселлі. Дан., НД, 130. СТУЗ м. Бярвенні, сашчэпленыя, змацаваныя чым-н. Бярвенні стузамі ляжаць, сваей чаргі яны чакаюць. Дуд., С, 63. СТУКАЦЕ'ЦЬ незак. Стукатаць, стукаць (працаваць са стукам). Гулі працавіта машыны, дробна стукацелі фурманкі. Мел., II, 130. с т у к у н я ць незак. Стукаць (у дзверы, вакно, шыбу i да т. п.). А женчина пытаецца з хаты: «Хто там стукав?» Господар скаже: «Сам Бог стукуняе!» Шэйн, I, 46; Кочышчы Маз. СТУ'ЛАК м. Стул. Ён быў столяр добры: дзелаў розныя стулкі, сталы дарагія. ЧК, II, 441; Азяраны Раг. СТУПАКГ толькі мн. Абутак без халяў. Намацвае пад лавай ступакі, саджае ў іх ногі, апранае кажух. Сач., Д, 24. с т у с м. Кдпа, стос. Рукі яе шпарка перагортвалі гісторыі хвароб, складзеныя ў акуратны стус. Мел., I, 86. СТЫ ГНУЦЬ незак. Стыць. Наталля паправіла хустачку на дачушцы тваёй, каб, значыцца, не стыгла. Мел., II, 402. СТЫ ДА'ЦЦА незак. Саромецца. «Чаго гэта мне іх стыдацца?» — сказала ціха, але без шкадавання. Сач., Д, 402. СТЫКА'ЦЦА:дома не стыкацца — дома не затрымлівацца, мала бываць. Мужчыны дома не стыкался — наймаліся рубіць хаты, ляпіць печы, капаць калодзежы, гарадзщь платы. Сач., П, 20. СТЫРНЯ' ж. толькі адз. Іржышча. Шамацела стырня пад нагамі. Луде., НБД, 136. СТЫ'ТУР м. Сварка. Радч., ГНП, 10; Гом. СУБО'Р м. Палац. Видзиш ты мой
Дадатковыя словы
енціна, страхотньі, страцене, страціць, стромы, струхнуцца, стукацець, стулак, стытур, субор
3 👁