Другая старожа — братка ў парозе, Трэцяя старожа — мамка ў каморы. ПНСА, 24. СТАРО'Ж КІ прым. Чуткі, насцярожаны. I будзе сядзець каля яго цалютку ноч — пільнаваць старожкі салдацкі сон... Дан., Ж, 180. СТАРО'ЖНЯ ж. Прылада рыбалоўная. Будзем там загараць i купацца, падарожнічаць на чоуне па ціхай Прьіпяці, паляваць утраіх з адной стрэльбай на качак, ставіць старожні на шчупакоу. Краўч., НХП, 554. СТАРО'НАНЬКА (сторононька) ж. ласк, старана, край. Леци, леци да соколоньку Да на мою сторононьку, Кажи, кажи да вестоньку, Що везомо да невестоньку. Шэйн, III, 438; Дзякавічы Маз. СТА'РСЬКІ прым. Старэчы. Так жа и змый и отби з раба божаго уроки, приговоры и уси тыи и параполохи, и старськія и бабськія. Рам., БС, V, 18; Красная Буда Гом. СТАРЦ АВАЦЬ незак. Жыць у галечы. А сёлета давядзецца з самай восені старцаваць. Саб., I, 185. // Жабраваць. Убачыўшы, што далей цярпець няма як, бацька ў горад падауся — старцаваць... можа, хто дасць, што яму трэба. Сач., П, 48. СТАРЧАКАВА'ТЫ прым. Крыху старчаком. Яна вывела Мітрафанку у сенцы, абмыла над цэбрам твар, умурзаны ў вішні, прыгладзіла жорсткай далоняй старчакаваты віхор на галавг. Саб., ЗПД, 50. СТАУБУ'Н. Гл. ша п к а - с т а ў б у н. СТАЯ Ц Ц А незак. Правесці час стоячы. Ну, як табе тут стаялася? Саб., I, 17. СТОТЕНЬКА ж. ласк. стог. За белым березником Никипор пойму косиць, Да ў стогеньку носиць. Шэйн, III, 401; Дзякавічы Маз. СТО'ЙБІШ ЧА н. 1. Стойла. Ты ж сам адвёў там месца для кароўяга стойбішча, неразумная лясная галава. Нав., В, 148. 2. Стаянка. Штоночы адпраўляюцца групы да чыгункі. Іх бадай болей, чым тады, калі атрады не пакідалі стойбішчаў. Нав., СТ, 46. СТО'ЛЬШ ЦА ж. Буд. Сталяніца. Улез адзін на столь, узяў стольніцу i ўсунуў туды галаву. ЧК, I, 255; Мяркулавічы Раг. СТРАБ ІЦ Б зак. тое, што с п а т р ашыць. Прибегла яна к змею и кажа: вот, едя сюды Гром, то я боюсь: коли б ён тябе ня страбив. Рам., БС, III, 223; Гом. Твоя сястрица, моя зовица страбила индыка! Рам., БС, III, 286; Гом. Параўн. с т р а ц і ць у 1 знач., у б э й д а р ы ц ь. СТРАВГЦЬ зак. Атруціць. Не довольно того, што дзяржав, дак двюх коров стравив на ём. Рам., БС, III, 165; Мяркулавічы Раг. СТРАЖ ДА'ЦЬ (стражджаць) незак. Пакутаваць, мучыцца. Я кольки страждав, а слова не сказав. Рам., БС, IV, 14; Чабатовічы Гом. Хуць вик, гувора, буду стражджаць, а братуў своих буду шукаць. Рам., БС, III, 329; Азяраны Раг. СТРАкА'НЫ дзеепрым. Насланы ў час сустрэчы (пра хваробу). Так жа и змый и отби з раба божаго уроки, приговоры и уси тыи и параполохи, и старськія и бабськія, и насыланыя и страканыя. Рам., БС, V, 18; Красная Буда Гом. СТ Р А Л ЕЦ м. Стралок. Ой на туом сельцэ На Михайлоўцэ Все хлопцэ стрэльцэ, Меюцца козыньку Убиць, застрэлиць. Шэйн, I, 95; Мелішковічы Маз. СТРАМ ГЦЬ незак. Сарамаціць. Дам табе, Марина, коня вороного, Не страми, Марина, мене молодого. Радч., ГНП, 152; Гом. CTPAMO'BIHA ж. Выварачанае з корнем дрэва. Ня параступай у леей чараз страмовину, выворот, што вихор поваляв. Рам., БС, V, 3; Гом. СТРАХО'ТА ж. толькі адз. Страх
Дадатковыя словы
ctpamobiha, даць, мйхайлоўцэ, старожня, старонанька, стаубун, стольш, страхота
6 👁