кі самы. Васіль, a чаму ето ў цябе вочы не адзінакія — адно як вада светлае, а другое — як жалу док! Мел., V, 13. Мы цяпер адзінакія. Мел., I, 241. Параўн. а д н а к i. АДЗІНІ'ЦА (одиница) ж. Адна, адзіная. Було, мати, не уповати, что я в тебе одиница; Було, мати, не уповати, что на личеньку бела; Було, мати, биты, у нити да до всякаго дела. Радч., ГНГІ, 189; Гом. Параўн. д а ч у ш к аЭ Д 3 1 Н 1 Ц 2 АДЗІНЮ 'СЕНЬКІ. Гл. a д з i на д з і н ю с е н ь к і. АДЗЯРЖ А'ЦЦА зак. Утрымацца, устаяць. Няўжо немцы адзяржацца, няўжо не пагоняць іх назад. Сач., БРВ, 307. Праўда, не ўсе адзяржаліся там. Саб., I, 118. АДКУСГЦЬ зак. Перан. Адлупцаваць. Каб мы знайшлі таго, хто пусціў тую плётку, ну i адкусілі б. Краўч., НХП, 459. А Д Л ІШ Ы Ц Ц А зак. Аддзяліцца, адасобіцца. А тут яшчэ дачка ў калгас хоча адлішыцца. Губ., НКП, 387. АДЛУ'КА ж. Адлучка. Не гневайся, цесцю, Што зяць спазніўся, Бо не быў ён дома, А быў у адлуцы У караля навуцы. ЛБВ, 192; Хільчыцы Жытк. АДЛУПЦАВА'ЦЬ зак. Набіць, адлупіць (модна). Бацька? Абяцаў адлупцаваць цябе. Шам., IV, 551. Са сваймі людзьмі бывав нялёгка, але свае ёсць свае... i адлупцуюць i пашкадуюць. Шам., ВТБ, 211. АДМ АГА'ЦЦА (отмогатца) незак. Змагацца (імкнуцца перамагчы што-н.). ён отмогавсь, отмогавсь, кажа: я боюсь, яны устанути. Рам., БС, IV, 27; Перарост Гом. АДМАУЛЯ'ЦЬ (отмовляци) незак. Замаўляць. Ой маць моя, маци, иду живот отмовляци и золотник заговорици. Рам., БС, V, 59; Ціхінічы Раг. АДМЫКНУ'ЦЬ зак. Выпусціць. Як пакажа кроў з нажа, дык каня майго яшчэ не адмыкайце, а як пацячэ цурком, тады каня адмыкніце. ЧК, I, 68; Рудня Чач. Адмыкнуў ён каня, конь ляціць i крычыць. ЧК, I, 69; Рудня Чач. АДНА'КІ прым. Тое, што а д з i н ак i. Партызаны — дзеці ад наго бацькі, але не аднакія... Нав., СТ, 177. Ето не тое, што пры цары было: цяпер i што багаты, што бедны, што брат, што сват — усе аднакія. Мел., V, '332. АДНАЛЕ'ТАВЫ (однолетовы) прым. Аднагадовы. На табе три пуки по девъять девъятов однолетовыя осины, и иди ты домов. Рам., БС, IV, 106; Маркавічы Гом, АДНА'ЧА (однача) прысл. Аднак. Можа там место тыя да мяне отдадуць, аднача я батьку усердила! Рам., БС, III, 152; Гарадзец Раг. АДНЬГ (адный) ліч. у знач. прым. Адзін. Быў сабе адный купец. БКЭ, № 33; Юравічы Рэч. АДО'Ш Ш ЧА (одонище) н. Адонак. И цяпер, дурак, став свое копы к одонищу цягаць на своих плячах. Рам., БС, III, 228; Hiсімкавічы Раг. АДПАВЕ'ДЗІЦЬ (одповедзіць) зак. Перан. Адмовіць (рэзка). Хадзілі аны к ёй, паку ль ана ім одповедзіла. БКЭ, № 4; Камаровічы Маз. АДРУЖ О'НЫ дзеепрым. Абрад. Заручаны. Да няхай воны, да й ня тужаць по мне, що аддали мене на чужую сторону, не жонатого, и не адружонага. Д-3, ПП, 145; Красная Воля Маз. АДСВЕ'ТАЦЬ (отсветать) незак. Засланяць (ад свету). Было ў месячки три братца: один зоры спотухая, другій свет отсветая. Рам., БС, V, 16; Вылеў Гом. АДСГДКА ж. Адседка. А Мікіта за час другой Васевай адсідкі ўгару пайшоў. Нав., ТСЗ, 101. АДХЛА'ННЕ (атхланне) н. Палёгка, спакой, адпачынак. Здавалася б, што прасцей — абсадзі дарогу дрэвамі, вось i атхланенне, канец пакутам. Сач., ПНР, 166. АДЦА'ХЛІЦЬ зак. Адорахаць. Ну
Дадатковыя словы
адбрахаць, адзініца, адлука, адмауляць, адмыкнуць, адналетавы, адош, адпаведзіць, адсветаць, адхланне, адцахліць
10 👁