СМАКО'ТНЫ прым. Смачны. Яна разварылася так, што, здаецца, вось-вось рассыплецца на смакотныя кавалкі. Палт., КС, 26. С М А К О Ц Ц Е н. толькі адз. Тое, што с м а к а т а. От смакоцце будзе. Кап., СЖЛ, 34. Параўн. с м а ч н а т а. СМ АЛЯНУ'ЦЬ I зак. Выстраліць. При першым жа зручным выпадку падапрэ пад кулі. А то i смаляне ў спіну. Нав., СД, 346. СМАЛЯНУ'ЦЬ II зак. Перан. Паспяшацца. Глядзіце. Пабіраха як смалянула. Лупе., ВТ, 10. СМАРКА'Ч м. 1. абразл. Сапляк. «Маўчы,— кажу,— смаркач, усю музыку мне сапсуеш». Лупе., ВТ, 156. 2. заал. жаре. Ёрш. Рыгор першы злавіу невялікага «смаркача» — ярша. Лупе., ВТ, 165. СМАЧНАТА' ж. толькі адз. Тое, што с м а к а т а. Боршч параваў, i Анісім на ўсе грудзі ўдыхаў хатнюю смачнату! Саб., I, 326. Параўн. с м а к о ц ц е. СМ ЕРЦЯВО'З м. Бамбардзіроўшчык. Дзесьці крояць смерцявозы неба — слёзы мацярынскія ім трэба. Смаг., К, 19. СМЕ'ТНІШ ЧА (сметнище) н. толькі адз. Сметнік. По сметнищу ходили, теляжочки збирали, дружак даровали. Рам., БС, I—II, 342; Том. Алёнка замяшая Иваньку одного теста, да понясе бытто Иваньку, да на сметнищи выкиня. Рам., БС, III, 265; Перарост Том. СМЕХАТУ'РА ж. толькі адз. Смяхоцце, смехата. Глянь на Ваську. Смехатура! Краўч., НХП, 527. СМ ЕШ АЧК І толькі мн. ласк. смешкі. Добрыя смешачкі, Міцька. Лупе., ВТ, 13. СМУРО'ДАВЫ (смуродовый) прым. Парэчкавы. И стоить на им три кусты: куст калиновый, куст смуродовый и куст супщиновый. Рам., БС, III, 151; Гарадзец Раг. СМЯЛЯ'КА аг. Смяльчак. Маўляў, бачыце, які я смяляка? Гам., ША, 110. СМЯРЦЕ'ННЫ (смяртенный) прьш. Балючы. Суставы помазать на руках и на ногах, и темя и небо: смяртенный зуб и отойдя. Рам., БС, V, 86; Целяшы Г ом. СМЯЮ 'Н м. Рагатун, чалавек смяшлівы. Г эта ўсё адно, што пажаніць нашу лапатуху Хадоссю са смеюном Нічыпарам. Саб., ЖЗ, 9. СН ЕД м. толькі адз. Дошка альбо венік з саломы ці прутоў, якімі закрываюць на зіму паз, шчыліну (у вуллі). Выняли ены з улья снед и доўжэнь,— аж шаршни як высыплюць з вулья да пачнуць их кусаць. Серж., СРБП, 58; Лучыцы Маз. С О Б С К І прым. Свой. А собскіх кароц_ дык ім i не карціць глядзець. Саб., I, 107. СО'ВІСЛІВЫ прым. Сумленны. Ды яшчэ ж яна совіслівая вельмі, наша Ева. Палт., КС, 43. СО'ЙСКАВАЦЬ зак. Даведацца, дазнацца. Ёсць такій чаловек, што пришов сойскаваць, зачим ты по чужих землях крадзеш дзевок. Рам., БС, III, 159; Навасёлкі Раг. СО'УГАЦЦА незак. Хадзіць узад i ўперад. Я i то ўжо ўвесь твой верш вывучыла, хоць i соўгалася з хаты на двор. Дан., Ж, 19. СПАВІВА'ЛА (сповивало) н. Спавівач. Да нехай идзе, да нехай несе сповивало дзицяци. Шэйн, III, 435; Дзякавічы Маз. Параўи. с п а в і в а н к а. СПАВІВА'НКА ж.: вылузацца са спавіванкі — 1. станавіцца больш самастойным (пра дзіця, якое ўжо не спавіваюць). За зіму маленькі Максімка вылузаўся са спавіванкі i пачаў рачкі поўзаць па падлозе. Саб., I, 282. 2. перан. неадабр. пра з'яву (звычайна адмоўную), якая мінула ўнутраную стадыю развіцця. Вылузаўся ca спавіванкі фашызм i адразу ж ашчэрыў ікластыя зубы драпежніка. Саб., ЗПД, 9. СПАГАДЗЯ': трохі спагадзя—трохі счакаўшы. Трохі спагадзя адчыняюцца дзверы. Сач., Д
Дадатковыя словы
алянуць, зяву, параўй, смалянуць, сметніш, смуродавы, смярценны, совіслівы, соугацца, спавівала, спавіванка
24 👁