РАСПАЛАНГЦЬ (располонить) ф бадай тебе располонило — каб цябе разарвала. Бодай тебе, мушечка, располонило, як ты молодых жнеечек з голоду поморила. Радч., ГНП, 59; Гом. РАСПА'ТЛАНЫ прым. Раскудлачаны, растрапаны. Валасы яе распатланыя. Саб., I, 147. РАСПЕТРЫЦЬ зак. 1. Не зберагчы, раскідаць (пра дабро). Распетрыць можна ўмент, а нажыць — папапяцца, жылы надарвацъ трэба! Мел., VI, 356. 2. Разбіць ушчэнт, размесці. Распет рылі ў пух, каго пабілі, каго арыштавалі, адзін Маслак, здаецца, i выкруціўся. Мел., V, 144. РАСШСА'ННЕ (росписаніе) н. толькі адз. Дамоўленасць пісьмовая. И написав записку убогому: иди ты у яго дом, живи, у яго имушаство, по вашам росписанію, як вы росписались. Рам., БС, IV, 107; Маркавічы Гом. РАСПУПЫШЫЦЬ зак. Распусдіць пупышкі. Лаза ужо распупышыла свае калматыя коцікі, зазелянела першым, яшчэ не густым, кволым лісцем. Сач., А, 36. РАСПЯКАЦЬ незак. Модна ўзбуджаць. Злосць, непакой усё больш распякалі яго. Лупе., ВТ, 70. РАССЛУ'ХВАЦЦА (разелухаватца) незак. Старацца расслухаць, разабраць на слых, добра пачуць. Став распытаватца, разслухаватца: ци ня нули дзе, ци не бачили. Рам., БС, III, 155; Навасёлкі Раг. РАССУСОЛЬВАЦЬ незак. Гаварыць шмат, з усімі падрабязнасцямі. Я, канешне, рас су со ль в аць не люблю, але з людзьмі невінаватымі я гавару вытрымана i ветліва. Мел., IV, 321. У іх калі што не так, то доўга не рассусольваюць. Нав., СД, 317. РАСТАНЦЬГ толькі мн. Тое, што р а з г а д к а. Але ось на растанцох зноў пахилиуса воз дзецюка. Серж., СРБП, 20; Лучыцы Маз. Параўн. р о с т а н ь к і. РАСТАРЭКВАЦЬ незак. Разглагольствавадь. Ияма тут калі растарэкваць попусту. Мел., VI, 31. ён як бы лічыць, i сам ён, i ўсё, што з ім звязана,— усё гэта самае звычайнае. Есць тут пра што растарэкваць. Мел., I, 56. РАСТРЫБУШЬГЦЦА зак. Раскі дацца, разваліцца. Тарас Пятровіч з цяжкасцю нагнуўся i апусціў на ваду кветкі. Хваля падхапіла іх, закружыла І нанесла пайз бераг. Пичок растрыбишыцся. Дан., Ж, 150. РАСТРЫВА'ЦЦА (растрываться) незак. Расставацца. Пришла тая пора — времечко с дружком растрываться. Радч., ГНП, 231; Гом. РАСТУРБАВАЦЬ зак. Устурбаваць. Толькі растурбуеш людзей. Лупе., ВТ, 122. РАСЦВЯЛГЦЬ зак. Перан. Раздражишь. ён не пад'еў, а толькі расцвяліў жывот, падняўся з-за стала. Кап., СЖЛ, 54. РАСЦЯ'ЦЬ (разцяць) I зак. Рассячы, разбіць. Наша стена костена, дружку голову разцела. Шэйн, III, 417; Дзякавічы Маз. РАСЦЯ'ЦЬII зак. Разняць. Андрэй Данілавіч скрывіўся ў з'едліва-кплівай усмешцы, расцяў кулакі i забарабаніў па спінцы канапкі пальцамі. Рак., БВ, 105. РАСЧА'ЦЬ зак. Пачаць (рабіць што-н.). И начав говорить сам сабе: напрасно й расчав полудновать! Рам., БС, IV, 109; Васільеўка Гом. РАСЧВЯ'КЛЫ прым. Па чым шмат чвякалі. У раечвяклай, стаптанай-ператаптанай людскімі нагамі гразі ляжалі трупы. Сач., П, 38. РАСЧЫНГЦЬ (разчынідь) I зак. Запаліць святло; развесці, раскласці агонь. Да разчыньмо агонь, то я табе покажу свае дабро, што е ў мене. БКЭ, № 36; Юравічы Рэч. РАСЧЫНГЦЬ (разчыніць) П зак. Рашчыніць. Взяў хлеб раз5 Зак