Народная лексіка Гомельшчыны ў фальклоры і мастацкай літаратуры (1983)

 ◀  / 177  ▶ 
АБТРУ'Ш ВАЦЦА (обтрушивацса) незак. Атрасацца. И в той речци купався бобер. Купався, купався, не выкупався. Вылез на бережок, обтрушивается. Радч., ГНП, 139; Гом. АБТУ'КАЦЦА (обтукатца) зак. Прывыкнуць. Ены обтукаются. Радч., ГНП, 10; Гом. АБТУ'ШАНЫ прым. Патушаны, пагашаны. Нас прывялі да абтушанага вогнішча, дзе, відаць, цранні варыйся сняданак. Саб., ЗПД, 182. АБУЛЯ'-ШТО ў знач. наз. Неадабр. Абы-што. Ды кінь ты абуля-што плявузгаць, людзей пасаромейся. Сач., АП, 28. АБХАРЧЫ'ЦЦА (обхарчитца) зак. Выйсці, кончыцца (пра харчы). Обхарчився ён, што и есць нечаго. Рам., БС, I—II, 166; Мяркулавічы Раг. АБЧАПУ'РАЦЬ (обчапураць) зак. Апрацаваць, ачысціць, дэзінфіцыраваць. Ну, прислуги яе обмыли, обчапурали тыя раны. Рам., БС, I—II, 186; Гарадзец Раг. АБШАЛЮ 'ХАНЫ дзеепрым. Абпырсканы, абліты (вадой, граззю). Зводдалі глядзеў на яго абдрыпаны, абшалюханы, без пагонаў кіцель, то на такія ж абшалюханыя, замурзаныя штаны. Сач., АП, 336. Сохнуць абтрасяненыя вышэй кален калашыны абшалюханых, заплямленых у гразь i зеляніну палатняных штаноў — ад іх аж падымаецца пара. Сач., АП, 37. АБШ АЛЮ 'ХАЦЦА зак. Абпырскадда (вадой, граззю). Я яшчэ спаў альбо чакаў, калі нарэшце - б у дзе ісці, каб не надта замачыцца i абшалюхацца. Сач., Д, 352. АБША'РВАЦЬ незак. Атрасаць начыста. А ігрушы-дзічкі, якія мы любілі з Лёнькам абшарваць, усё стаяць на полі. Дан., ЗА, 243. АБШ АРПА'НЕЦ м. Тое, што а бт р а п а н е ц. Не можа быць, каб гэты абшарпанец гэтак жыу. Саб., ЗПД, 40. АБШМЫЛЯ'НЫ дзеепрым. Зашмальцаваны. Да паркана яшчэ, мус'щь, старым Лаўрэнам прыстромлена абшмыляная да бляску лавачка. Саб., I, 20. АБШ ЧАПЕРЫ Ц Ь зак. Сціснуць рукамі. Варка моцна абшчаперыла... край абшыўкі i шкадавала ў душы, што не пераехала разам са свёкрам на пароме. Дан., Ж, 36. АБЫДЗЁ'НАК (обыденок) м. Каласоўнік. Дэмб., ООМГ, II, 588. АБЯРЦЕ'НЬКА (обярценька) ж. Памянш. Лустачка, скібачка. Тугды самаа порцыя па стули и стола, ак была: два стаганы вуды и дви обярценьки хлиба. Рам., БС, I—II, 329; Азяраны Раг. АБЯСЦГЦЬ зак. Абвясціць, аб'явіць. Гад етый абястив, што я ўласть мею достать табе. Рам., БС, IV, 2; Вылеў Гом. Параўн. а з н а й м і ц ь. АБЯЦАЛКА-ЦАЦА'ЛКА (абецалка) ж. Абяцанне (нявыкананае). Абецалка-цацалка, а дурному — радость. Радч., ГНП, 248; Гом. АВАДНЕ'ЧА ж. Зборн. Авадні. Каровы ляніва дажоўвалі жвачку, адмахваючыся ад настырнай аваднечы i сляпнёй. Саб., II, 122. АГАЛЬЧА'К (огольчак) м. Пустка. Огороджаю огольчак рыжих горою камянною. Рам., БС, V, 46; Дзятлавічы Гом. АГАРНУ'ЦЬ зак. Адолець (думкі). Бачыць мужык, што пан вельмо моцно штось думав, да не можэ агарнуць сваею паньскою галавою. Серж., СРБП, 52; Лучыцы Маз. АП НА'Ц Ц А незак. 1. Туліцца. А чорт тут агінаецца да тольки хвастом пакручвае. Серж., СРБП, ПО; Лучыцы Маз. 2. Увільваць. Пашукайце, пашукайце, не агінайцеся,— настойваў паліцай. Саб., БАС, 177. А П Ц ГРН ІК м. Агітатар (завадатар, зачыншчык). Помнщь вёска i першага «агіцірніка» Міцяя. Сач., II, 10. Усё адно, бы агіцір
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

абтруш, абтукацца, абтушаны, абхарчыцца, абчапураць, абшмыляны, абыдзёнак, абявіць, абярценька, аваднеча, агальчак, мусщь, нац
10 👁
 ◀  / 177  ▶